سبب غیبت امام زمان(عج)؟؟؟

شناخت علت‏های واقعی غیبت امام زمان(ع) بر انسان‏ها مجهول است، زیرا گستره و قلمرو شناخت انسان‏ها محدود می‏باشد. در برخی روایات علت غیبت امام زمان(ع) از اسرار الهی دانسته شده است. (1) البته اندیشوران اسلامی برای غیبت امام زمان(ع) علت‏هایی را بیان کرده‏اند.(2)

که در برخی روایات به آنها اشاره شده است.(3) در این جا به برخی آنها پرداخته می‏شود.

1- امتحان الهی‏:

ادامه »

خداوند که می داند یک انسان به جهنم می رود برای چه او را خلق می کند؟

خداوند متعال از آينده خبر دار ميباشد پس چرا وقتي مي‌داند که يک انسان به جهنم مي‌رود او را خلق مي کند؟

پاسخ: خدا از آینده با خبر است چون اصلا زمان در محضر الهی راه ندارد و گذشته و حال و آینده یک جا در نزد خدای متعال حاضر است.

ادامه »

علت لعن وسلام در زیارت عاشورا؟؟؟

♦️ آیت‌الله حائری شیرازی(ره):

در عاشورا هر دو طرف جبهه نماز می‌خواندند، هم اشقیا و هم یاران امام حسین(ع).

جنگ نماز با نماز بود، جنگ روزه با روزه بود. جنگ جهاد با جهاد بود. فرقش این بود که این طرف ولایت الله بود و آن طرف ولایت طاغوت بود.

کار بزرگ حضرت امام حسین(ع) این بود که از نور یاران و اهل بیتش رونمایی کرد و از ظلمت یزیدیان رونمایی کرد.

لعن و سلام در زیارت عاشورا را برای این گذاشتند. لعن را برای ظلمت گذاشتند، سلام را برای نور گذاشتند.

اینقدر ثواب که برای زیارت عاشورا گذاشتند، برای معرفی ولایت است. معرفی ولایت، معرفی انسان است.

عاشورا کتاب انسان‌شناسی است. انسان، ترکیبی است از شهدای کربلا و اشقیای کربلا؛ اشقیای کربلا مظاهر جهل هستند، شهدای کربلا مظاهر عقل و نور هستند…

برگرفته از سخنرانی آیت الله حائری شیرازی(ره) در موسسه صابره(س)، اسفند 1391

اللهم الرزقنا

? به مرگ داخل بستر نمی توان دل بست خدا کند که شهادت به داد ما برسد… ? در عالم رازیست، که جز به بهای «خون» فاش نمیشود.. #اللهم_ارزقنا_شهادت

اگر میخواهی ایمان شما کامل باشد؟؟؟

✅ امام سجاد علیه السلام:

چهار خصلت است که در هرکس باشد، ایمانش کامل، گناهانش بخشوده خواهد بود، و در حالتی خداوند را ‏ملاقات می‌کند که از او راضی و خوشنود است: ‏1

- تقوای الهی با کارهایی که برای مردم به دوش می‌کشد.

‏2 - راست گوئی و صداقت با مردم.

‏3 - حیا و پاکدامنی نسبت به تمام زشتی‌های در پیشگاه خدا و مردم.

‏4 - خوش اخلاقی و خوش برخوردی با خانواده‌ی خود.‏

  مشکاة الا نوار: ص 172، بحارالا نوار: ج 66، ص 385، ح 48