ریحانه الرسول

مردی از امام علی علیه السلام پرسید: خداوند در قرآن می فرماید: مرا بخوانید تا دعایتان را اجابت کنم. پس چرا ما دعا می کنیم ولی اجابت نمی شود؟
امام علی (علیه السلام) فرمود: زیرا شما در هشت مورد بی وفایی کردید:
یک: خدا را شناختید ولی حقش را آن گونه که بر شما واجب بود ادا نکردید.
دو: به رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم ایمان آوردید؛ ولی با سنت و سیره او مخالفت کردید و شریعت او را از بین بردید. پس ثمره ایمان شما چه شد؟
سه: قرآن را خواندید ولی به آن عمل نکردید. گفتید: (قرآن را به گوش و دل می پذیریم )، ولی در عمل با آن به مخالفت برخواستید.
چهار: گفتید: ما راغب بهشتیم ولی در تمام حالات کارهایی انجام می دهید که شما را از بهشت دور می سازد.
پنج: گفتید: ما از آتش دوزخ می ترسیم، ولی در همه حالات به واسطه گناهان و معاصی خود به سوی دوزخ می روید.
شش: نعمت خدای خود را خوردید، ولی سپاسگزاری نکردید.

هفت: خداوند شما را به دشمنی با شیطان دستور داد و فرمود: شیطان دشمن شما است او را دشمن گیرید. به زبان با او دشمنی کردید ولی در عمل، دوست شیطان بودید.
هشت: عیبهای مردم را برابر دیدگانتان قرار دادید و عیبهای خود را پشت سرتان انداختید، در نتیجه کسی را ملامت می کنید که خود به ملامت سزاوارتر از اویید.
حال؛ با این وضع چه دعایی از شما مستجاب گردد در صورتی که شما خودتان درهای دعا و راههای اجابت آن را بسته اید! پس کارهایتان را اصلاح کنید تا خدا دعایتان را مستجاب کند.
علامه مجلسی، بحارالانوار، جلد 9، صفحه 376 – 377

قدری به زنگی معنویتان در این چندسال بنگرید اگر فرقی نیافتید بدانید که خیلی از قافله عقبید و اگرفرقی یافتید خوشا بحال و روزگارتان.شهيد يوسف قناعت
                                                                      

محمدعلی آن همه خوش برخورد و گشاده رو بود و آن همه حُسن خلق و حُسن معاشرت داشت که اغلب اوقات بشاش و متبسم بود و حرفهایش را به شوخی بیان می کرد. شوخ طبع بود اما هرگز بین این شوخی و مزاح کردنها حرمت کسی را نمی شکست و موجب رنجش کسی نمی شد. همیشه غم و اندوه و رنجهایش را پنهان می کرد و آن همه خوش برخورد بود که گمان نمی کردی درد و اندوهی داشته باشد. حال آن که بزرگترین رنجها همیشه از آن کسانی است که روح بزرگتر و آرمان والاتری داشته باشند… آنها که درد و دغدغه دین دارند هماره. شهید محمدعلی عامریان

منبع : هفته نامه یالثارات الحسین علیه السلام ، شماره 666
منبع کلام شهدا:پايگاه سنگر شهدا

?أبي عَبْدِ اللَّهِ: إِنِّي لَأَرْحَمُ ثَلَاثَةً وَ حَقٌّ لَهُمْ أَنْ يُرْحَمُوا عَزِيزٌ أَصَابَتْهُ مَذَلَّةٌ بَعْدَ الْعِزِّ وَ غَنِيٌّ أَصَابَتْهُ حَاجَةٌ بَعْدَ الْغِنَى وَ عَالِمٌ يَسْتَخِفُّ بِهِ أَهْلُهُ وَ الْجَهَلَةُ. ?امام صادق علیه السلام: من حتما با سه دسته مهربانی می کنم و سزاوار است که با آنها مهربانی شود: 1️⃣ بزرگی که ذلیل شده 2️⃣ ثروتمندی که نیازمند شده 3️⃣عالمی که اطرافیانش و افراد نادان او را سبک می شمارند. ?خصال، شیخ صدوق، ج1، ص87

کرامت حضرت معصومه علیها السلام نسبت به جوان نخجوانی
حضرت آیت الله مکارم شیرازی می فرمود: «بعد از فروپاشی شوروی و آزاد شدن جمهوری های مسلمان نشین، مردم شیعه نخجوان تقاضا کردند که عده ای از جوانان خود را به حوزه علمیه قم بفرستند تا برای تبلیغ در آن منطقه تربیت شوند.

مقدمات کار فراهم شد و استقبال عجیبی از این امر به عمل آمد. از بین سیصد نفر داوطلب، پنجاه نفری که معدل بالایی داشتند و جامع ترین آن ها بودند برای اعزام به حوزه علمیه انتخاب شدند. در این میان جوانی که با داشتن معدل بالا، به سبب اشکالی که در یکی از چشمانش وجود داشت، انتخاب نشده بود، با اصرار فراوان پدر ایشان، مسؤول مربوطه ناچار از قبول ایشان شد. ولی هنگام فیلمبرداری از مراسم بدرقه از کاروان علمی، مسؤول فیلم برداری دوربین را روی چشم معیوب این جوان متمرکز کرده و تصویر برجسته ای از آن را به نمایش می گذارد. جوان با دیدن این منظره بسیار ناراحت و دل شکسته می شود. وقتی کاروان به قم رسید و در مدرسه مربوطه ساکن شدند، این جوان به حرم مشرف شده و با اخلاص تمام متوسل به حضرت می شود و در همان حال خوابش می برد. در خواب عوالمی را مشاهده کرده و بعد از بیداری می بیند چشمش سالم و بی عیب است.

او بعد از شفا گرفتن به مدرسه بر می گردد. دوستان او با مشاهده این کرامت و امر معجزه آسا، دسته جمعی به حرم حضرت معصومه علیها السلام مشرف شده و ساعت ها مشغول دعا و توسل می شوند. وقتی این خبر به نخجوان می رسد، آن ها مصرانه خواهان این می شوند که این جوان بعد از شفا یافتن و سلامتی چشمش به آن جا برگردد که باعث بیداری و هدایت دیگران و استحکام عقیده مسلمین گردد.»

منبع:http://www.hawzah.net