ریحانه الرسول

ماه رمضان در هر سال، قطعه ای از بهشت است که خدا در جهنم سوزان دنیای مادی ما، آن را وارد می کند و به ما فرصت می دهد که خودمان را بر سر این سفره الهی در این ماه وارد بهشت کنیم. بعضی همان سی روز را وارد بهشت می شوند. بعضی به برکت آن سی روز همه سال را و بعضی همه عمر را. بعضی هم از کنار آن غافل عبور می کنند که مایه تأسف و خسران است. حالا برای خودشان که هیچ، هر کس که ببیند این موجود انسانی با این همه استعداد و توانایی عروج و تکامل، از چنین سفره با عظمتی استفاده نکند، حق دارد که متأسف شود.

صدای قدم‌های ماهِ خوبی‌ها، دل خاکی‌ام را آگاه ساخته است که لحظه‌ی وداع نزدیک است… لحظه‌ی وداع نزدیک است… لحظه‌ی وداع نزدیک است… لحظه‌ی وداع با ماه مهدی، با شعبان، و من در آخرین لحظه های این ماه به مناجات شعبانیه نشسته‌ام “و اسمَع دُعائی اِذا دَعَوتُک” را فریاد می‌زنم تاپس از آن “و اسمَع نِدائی اِذا دَعَوتُک” را با ناله و زاری هجی کنم. و اینک رمضان است، ماه ِخدایی که قلبم حرم اوست.

شما الان تحت نظر خدا و تحت نظر امام زمان (سلام الله علیه) هستید، ملائکه ، شما را مراقبت می کنند، نامه اعمال شما را به امام زمان (علیه السلام) عرضه می دارند. [امام خمینی (ره)]
دورانى خواهد رسید که قدرت قاهره ‏ى حق، همه ‏ى قله‏ هاى فساد و ظلم را از بین خواهد برد و چشم ‏انداز زندگى بشر را با نور عدالت منور خواهد کرد؛ معناى انتظار دوران امام زمان این است. [مقام معظم رهبری]
راه خلاص از گرفتاری ها، منحصر است به دعا کردن در خلوات برای فرج ولیّ عصر (عج)؛ نه دعای همیشگی و لقلق? زبان… بلکه دعای با خلوص و صدق نیّت و همراه با توبه.[آیت الله العظمی محمدتقی بهجت]
از بس عمل به احکام دین اسلام نشده است، وقتی امام زمان(عج) تشریف می آورند، ما فکر می کنیم که دین جدید آورده اند. خیر برای این است که ما عمل به دین اسلام نکرده ایم[ آیت الله حق شناس]