ریحانه الرسول

درمیان ایام و لیالی ماه رجب، اولین شب جمعه آن نامی خاص به خودگرفته است. این نام ویژه که پیامبراکرم (ص) حلقه اتصال ملک وملکوت، از آن خبرداده اند،«لیلة الرغائب» است.

امام باقر علیه السلام می فرمود: «من حسن بره باهله زید فی عمره ; هر کس با همسر و فرزندانش خوش رفتاری کند عمرش زیاد خواهد شد .»

احترام به همسر یکی دیگر از مواردی است که در تربیت تاثیر دارد . مادری که در خانه عزیز باشد و مورد تکریم شوهرش قرار گیرد، با روحی سرشار از عاطفه، آرامش، احساس عزت نفس و با نشاط و شادابی به پرورش فرزندان همت خواهد گماشت .

اما اگر مورد آزار و اذیت روحی و جسمی قرار گیرد و اندیشه ها و شخصیت وی در منزل به ویژه پیش فرزندان مورد تحقیر و هانت باشد، ناگفته پیداست که از روان سالمی برخوردار نخواهد بود و در نتیجه آرامش خود را از دست داده و اضطراب و نگرانی او در فرزندان نیز تاثیر خواهد گذاشت . از چنین مادری نمی توان انتظار پرورش فرزندانی تربیت شده و صاحب کمالات داشت .

بدین جهت امام باقر علیه السلام در احترام به شخصیت همسر اهتمام جدی داشت . حکم بن عتیبه روزی به ملاقات امام باقر علیه السلام رفت . او آن حضرت را در یک خانه آراسته و زیبایی یافت که لباس های نو و رنگین پوشیده بود . حکم بن عتیبه از وضع زندگی امام باقر علیه السلام به شگفت آمده و با نگاهی تعجب آمیز به آن حضرت و اطاق آراسته نظاره می کرد . آن حضرت که افکار وی را از نگاهش دریافته بود، از او پرسید: ای حکم! نظر تو در مورد این گونه زندگی چیست؟ او گفت: برای من زیبنده نیست در مورد زندگی شما سخنی بگویم و اعتراض داشته باشم، اما در میان ما، جوانان تجمل طلب و تازه دامادها چنین می کنند .

ورزش در اسلام یکی از مواردی است که بسیار به آن سفارش شده و روایات بسیاری در این باب ذکر شده است.هنگامی که از ورزش در اسلام صحبت میکنم ، مطمئنا سه ورزش شنا ، اسب‌سواری و تیراندازی در ذهن ما تداعی میشود اما اسلام بقیه ورزش ها را نهی نکرده و در بعضی آز آنها اشتیاق هم نشان داد است.

ورزش در اسلام یکی از مواردی است که بسیار به آن سفارش شده و روایات بسیاری در این باب ذکر شده است.هنگامی که از ورزش در اسلام صحبت میکنم ، مطمئنا سه ورزش شنا ، اسب‌سواری و تیراندازی در ذهن ما تداعی میشود اما اسلام بقیه ورزش ها را نهی نکرده و در بعضی آز آنها اشتیاق هم نشان داد است. یکی از این ورزش ها کشتی است.
                                          ورزش کشتی از دیدگاه اسلام 

کشتی گرفتن از نظر پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه واله، بدون اشکال، بلکه مطلوب بوده است. روزی آن حضرت علیه السلام از محلّی عبور می فرمودند، که دو نفر در آن جا به کشتی گرفتن مشغول بودند. ایشان آن ها را از کشتی گرفتن منع نکرده و به واسطه این کارشان، مورد سرزنش و توبیخ قرار ندادند:

“مرّ النبی برجلین کانا یتصارعان فلم ینکر علیهما؛

پیامبر اکرم صلی الله علیه واله از کنار دو مردی که با یکدیگر کشتی می گرفتند، عبور نموده و آن ها را سرزنش نکردند.”

در حقیقت، آن حضرت صلی الله علیه واله با این عمل خویش، کار آن ها را تقریر و تایید فرمود.

و جالب این که در روایت وارد شده: شبی پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه واله به خانه فاطمه زهرا صلی الله علیه واله وارد شد. امام حسن و امام حسین علیه السلام نیز، که در سنین کودکی بودند، به همراه ایشان بودند. آن حضرت خطاب به آن دو فرمودند:

“بپاخیزید و با یکدیگر کشتی بگیرید"! آن ها نیز برخاسته و به کشتی گرفتن پرداختند. زهرا صلی الله علیه واله برای انجام کارهای منزل از اتاق خارج شد؛ وقتی بازگشت، با کمال تعجب مشاهده کرد که پیامبر اکرم صلی الله و علیه اله، امام حسن علیه السلام را تشویق نموده و می فرماید: “حسن! حسین را محکم بگیر و به زمین بزن"! با تعجب عرض کرد: “پدرجان! این بسیار عجیب است که شما پسر بزرگ تر را تشویق می کنید تا پسر کوچک تر را شکست دهد!”

پیامبر صلی الله علیه و اله در پاسخ فرمودند: “دختر جان! آیا تو راضی نمی شوی من بگویم: حسن! حسین را به زمین بزن، در حالی که حبیب من “جبرئیل” می گوید: ای حسین! حسن را محکم گرفته و به زمین بزن؟!”

چگونه خداوند بهترین آفریننده است، اما میبینیم بعضی از کودکان به طور ناقص متولد میشوند؟

حق متعال خودش را برای ما با نام احسن الخالقین ستوده است (فتبارک الله احسن الخالقین) (1) ، اما در نظر بدوی این سوال برای هر ذهن جستجوگری پیش می آید که چگونه خداوند بهترین آفریننده است، اما میبینیم بعضی از کودکان به طور ناقص متولد میشوند؟ مثلا بعضی فلج هستند، برخی کور یا کر یا لال مادر زاد هستند، برخی به بیماری صرع مبتلایند، برخی در سنین بالاتر به شب ادراری دچار می شوند و…؟ اشکال کار در کجاست؟
در جواب گوییم باید در حقیقت، اشکال کار را در خودمان جستجو کنیم، نه ذات اقدس حق. لطفا به مثالی که زده میشود خوب دقت کنید:
خداوند در سوره رعد میفرماید: (و انزلنا من السماء ماء فسالت اودیه بقدرها) (2) (ما از آسمان باران را نازل کردیم پس جوی هایی به اتدازه گنجایش خود روان شدند). هنگامی که باران رحمت الهی به زمین می بارد هر موجودی به مقدار ظرفیتش از آن استفاده میکند، این باران در یک کانال پاک و بدون آلودگی، به صورت زلال جاری می شود، اما همین باران در یک جوی پر از لجن و کثیفی رنگ میگیرد و به صورت آلوده جریان میابد. پس تصدیق میکنید که باران یک حقیقت و یک چیز بود، اما به خاطر قابلیت قوابل به رنگهای مختلف در آمد.

 

با خواندن نماز و چادر به‌سر کردن بال پرواز درآوردم و این حالت قابل وصف نیست 

وقتی پای حرف‌هایش می‌نشینی احساس نمی‌کنی که یک زن تازه مسلمان است. انگار سال‌هاست اسلام را می‌شناسد و با آن زندگی کرده است. آنقدر درباره اسلام خوب حرف می‌زند که احساس می‌کنی از تویی که سال‌هاست مسلمانی را یدک می‌کشی جلو زده است 

از لابه‌لای حرف‌هایش دو سه جمله را انتخاب کردم؛ جملاتی که درباره حجاب گفته بود؛ جملاتی که می‌تواند روح تازه‌ای در کالبد اعتقادات جوانان امروز باشد. زیبایی‌اش از آن جهت است که خانمی این حرف را به زبان می‌آورد که خود بی حجابی را تجربه کرده و حالا با یک بار تجربه‌ی حجاب، دارد اینگونه زیبا و آرمانی درباره حجاب حرف می‌زند: «با خواندن نماز و چادر به‌سر کردن بال پرواز درآوردم و این حالت قابل وصف نیست.» «نخستین بار که شهادتین گفتم هنوز به قدری از اسلام آگاهی نداشتم و پس از کسب آگاهی بیشتر درباره خدا و نماز، دوباره شهادتین خواندم.» «پیش از این فکر می‌کردم حجاب جزو فرهنگ ایران است اما وقتی فهمیدم از احکام دین اسلام است واقعاً از خودم خجالت کشیدم و دوباره از خدا معذرت‌خواهی کردم و شهادتین خواندم تا با رعایت تمام احکام و قوانین یک مسلمان واقعی باشم.» [1] 

این چند جمله را تقدیم می‌کنم به جوانانی که حجاب را دوست ندارند و دنبال راهی برای رسیدن به آزادی(از نگاه خودشان) هستند. این چند جمله از زبان کسی است که فضای آزادی که شما دنبالش هستید، تجربه کرده؛ حالا اختیار با خودتان؛ حرف‌هایش را خوب بشنوید، خوب فکر کنید و بعد از آن برای رسیدن به آزادی تصمیم بگیرید. 

[1] گزارش سخنان خانم ورنیکا در همایش بامؤمنان 

منبع:وبلاگ عفاف