خصوصیت شعائرالله این است که تقوا را در جان آدمی قرار می‌دهد، باور انسان تقویت می‌شود، محبت انسان به اهل‌بیت(ع) تقویت می‌شود. آنجا-در پیاده‌روی اربعین- واقعاً شما باور می‌کنید که یک نفر در کربلا منتظرتان است و با محبت، نگرانِ شما است. آنجا احساس می‌کنید که در طول راه کسی دارد شما را همراهی می‌کند. در روایات هست وقتی کسی پیاده به حرم بیاید، ملائکۀ‌الله با او مصافحه می‌کنند و سلام پیغمبر اکرم را به او می‌رسانند(…أَتَاهُ مَلَكٌ فَقَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص يُقْرِؤُكَ السَّلَامَ»(کامل الزیارات/ص132) در آنجا واقعاً آدم این سخنان را احساس می‌کند. وقتی کسی شهود کرد و احساس کرد و فهمید که این احساس، یک وهم یا خیال باطل نیست، این تقوا را در دلش نفوذ خواهد کرد.

آثار پربرکت زیارت اربعین را در آینده خواهید دید/ گویا جهانیان را به محاجّه دعوت کرده‌ایم که هر کس می‌تواند دل‌ها را این‌قدر متحول کند،  به میدان بیاید!

واقعاً شما آثار پربرکت این زیارت را در آینده خواهید دید. ابعاد اجتماعی و بین‌المللی‌اش که بی‌‌نظیر است. انگار ما همۀ جهانیان را داریم به یک مباهله یا به یک محاجّه دعوت می‌کنیم که «هر کسی-چیزی دارد که- می‌تواند دل‌ها را این‌قدر متحول کند، بیاورد.»

مجری: در موسم حج از کلّ دنیا همۀ مسلمان‌ها می‌آیند، ولی جمعیت بیشتر از سه میلیون و دویست سیصد هزار نفر نمی‌شود.

استاد پناهیان: کسانی که حج را تجربه کرده‌اند وقتی در این پیاده‌روی عظیم شرکت می‌کنند می‌گویند: تازه ما می‌فهمیم که چرا زیارت اباعبدالله الحسین(ع) هفتاد حج قبول شده ثواب دارد. این را در قلب خودشان احساس می‌کنند.

پیاده‌روی اربعین از نظر بین المللی، بزرگترین واقعۀ انسانی است/این پیاده‌روی دیگران را به منطق دین ما دعوت می‌کند

این موقعیتی که ایجاد می‌شود واقعاً از نظر بین‌المللی بزرگترین واقعۀ انسانی است. من نمی‌خواهم بگویم «واقعۀ دینی»، این مقدار پیاده‌روی اصلاً بزرگترین واقعۀ انسانی است. معمولاً کسانی که از ایران مشرف می‌شوند، بیشتر مسیر بین نجف اشرف و کربلای معلی را پیاده می‌روند. ولی بعضی‌ها یک هفته یا بیشتر در پیاده‌روی شرکت می‌کنند، مثلاً بعضی‌ها از بصره حرکت می‌کنند از مسیرهای دیگری مثل موصل و جاهای دیگر حرکت می‌کنند.

ان‌شاءالله خداوند متعال به مدد سربازان گمنام حضرت ولیّ عصر ارواحنا له الفداء کمک کند و امنیت در این سرزمین اسلامی فراهم شود. ولی من به آثار اجتماعی‌‌اش فعلاً نمی‌خواهم بپردازم که عجیب است. این پیاده‌روی اربعین دیگران را به منطق دین ما دعوت می‌کند که «این احساسات و شور بدون عقلانیت امکان ندارد؛ حتماً پشت سرش یک معرفتی وجود دارد.» مگر می‌شود مردم را الکی، تا این حدّ هیجان‌زده کرد؟ مگر مردم الکی این‌قدر احساساتی می‌شوند؟ همه این را می‌فهمند! حتماً پشت سرش یک قدرتی نهفته است!

سه بُعد بزرگ حماسۀ اربعین: پیاده‌روی، زیارت اربعین و اطعام گستردۀ زائرین/ داستان  بگومگوی دو جوان عراقی

مجری: اگر احساسات هم باشد، آن چه قدرتی است که دارد این احساسات را تحریک می‌کند! یک بُعدش زیارت است، یک بُعد قصه هم، خدمات و نذوراتی است که در این جریان دارد انجام می‌شود. انسان وقتی همۀ اینها را در مجموع می‌بیند، واقعاً چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ اینهایی که دارند این‌طور اطعام می‌کنند، شما دیگر خودتان دیده‌اید، ما هم دیده‌ایم. اصلاً اگر شما به موکبِ آنها نروید، ناراحت می‌شوند.

استاد پناهیان: ما سال گذشته وارد یکی از موکب‌ها شده بودیم و گپ می‌زدیم. یکی از موکب‌دارها به ما می‌گفت: دست خود ما نیست. ما در طول سال با پول جمع می‌کنیم، حتی با فروش کالا به زوار حرم امام حسین(ع) پول جمع می‌کنیم، بعد اربعین می‌آییم همه را خرج زوار می‌کنیم و این دست خودمان نیست. «اطعام» یکی از سه بُعد بزرگ این حماسۀ اربعین است. پیاده‌روی یک بُعدش است، اصل زیارت اربعین هم یک بُعد است. و اطعام هم یک بُعدش است. بیست میلیون نفر حداقل رقمی است که اعلام کرده‌اند. این بیست میلیون نفر همه اطعام می‌شوند؛ حداقل به مدت سه روز اطعام می‌شوند.

غذای این بیست میلوین زائر، از کجا تهیه می‌شود که می‌آورند آنجا در اختیار مردم قرار می‌دهند؟ آن‌هم با چه عشقی! همان‌طوری که شما فرمودید واقعاً ناراحت می‌شوند -اگر پذیرایی آنها را نپذیرد- ما یک عصری بود که واردِ یک خیمه‌ای شدیم. صاحب خیمه رفته بود غذا درست کرده بود و آورده بود. گفتیم: ما فقط برای استراحت آمده‌ایم. گفت: «بالاخره شما که می‌خواهید شب بروید یک جایی غذا بخورید، خُب همین‌جا غذایتان را بخورید.» واقعاً گریه می‌کنند، اشک می‌ریزند.

من یک صحنه‌هایی را شاهد بودم. مثلاً دو تا از جوان‌های عراقی با هم جر و بحث‌شان شد و برای هم کُری می‌خواندند. یکی از آنها برگشت با خنده به دیگری گفت: «حیف که اربعین است و الّا جوابت را می‌دادم!» یعنی الآن اربعین است و ما در فضای دیگری هستیم. حتی حاضر نشد که مجادله کند. مثل آدابی که در ماه مبارک رمضان هست و به ما سفارش شده است که مجادله نکنید.

آثار معنوی اربعین را فقط باید رفت، چشید و تجربه کرد/شما در میان جمعیتی قرار می‌گیرید که همه از سرِ محبت و برای خدا آمده‌اند

آثار معنوی اربعین را فقط باید رفت چشید و تجربه کرد. هرکسی هم رفته این را گفته است، لذا بگذارید در این‌باره صحبت نکنیم شما سؤال‌هایتان را در بخش‌های دیگر موضوع بیاورید.

استاد پناهیان:شرح حدیث اربعین از نظر آیت الله بهجت

اینکه ایشان، کجا این حدیث شریف را شرح کرده‌اند، خودش یک نکتۀ بسیار جالب و به‌یادماندنی است که جا دارد سیمای جمهوری اسلامی در همین برنامه‌های خوب شما، یک‌بار مستقل به شرح این پیام آیت الله العظمی بهجت(ره) بپردازد. با توجه به اینکه ایشان اساساً خیلی کم اهل پیام دادن و سخن گفتن بودند. مناسبت پیام یا بیانیۀ ایشان که در این بیانیه شرح حدیث زیارت اربعینِ امام حسن عسکری(ع) را بیان فرموده‌اند، مرمّت و بازسازی گنبد حرم حضرت معصومه(س) است.

حالا جریان گنبد چه بوده؟ ایشان بارها به تولیت محترم سابق حرم حضرت معصومه(س) تأکید کرده بودند که «این گنبد فرسوده شده است و از چند جا زدگی پیدا کرده است؛ این را مرمت کنید.» اینکه آقای بهجت(ره) بر این موضوع تأکید داشتند، برای تولیت حرم جالب بوده. تولیت محترم حرم، به بنده فرمودند: من خدمت آقای بهجت(ره) رسیدم و عرض کردم که ما پول نداریم و ایشان فرمودند: «خدا می‌رساند.» لذا با تأکید و توصیۀ آقای بهجت(ره) گنبد حرم حضرت معصومه(س) با مقادیر زیادی طلا تعمیر شد. و این فضایی ایجاد شد که الآن زائران محترم و مجاورین شاهد هستند. با اینکه آقای بهجت(ره) به شدت پرهیز می‌کردند که در کاری ورود پیدا کنند که برای ایشان ضروری نیست. حتی ممکن بود گاهی اوقات خیلی‌ها ضروری تلقی کنند، ولی اگر خود ایشان احساس می‌کردند که دیگران به قدر کافی حضور دارند، دیگر خودشان ورود پیدا نمی‌کردند.

صفحات: 1· 2

هر كس با ترس به زيارت قبر حسين (ع) بيايد، خداوند او را از ترس و وحشت ، در روزى كه مردم براى پس دادن حساب به خداوند جهانيان برمى خيزند، در امان نگه مى دارد .

هر عملى با وجود خوف و ترس ، وجوب يا استحباب آن ساقط مى شود، اما درباره زيارت امام حسين عليه السلام رواياتى نقل شده است كه خلاف آن را نشان مى دهد.

معاوية بن وهب از امام صادق عليه السلام نقل كرده است كه آن حضرت فرمود: اى معاويه ! زيارت قبر حسين عليه السلام را به جهت خوف و ترس ، رها نكن . در روايت ديگرى محمد بن مسلم از امام باقر عليه السلام نقل كرده است كه آن حضرت از من سؤ ال كرد: آيا قبر حسين عليه السلام را زيارت كردى ؟ گفتم : بله ، اما با ترس و خوف . حضرت فرمود: ثواب اين كار به اندازه ترس و خوف است . هر كس با ترس به زيارت قبر حسين عليه السلام بيايد، خداوند او را از ترس و وحشت ، در روزى كه مردم براى پس دادن حساب به خداوند جهانيان برمى خيزند، در امان نگه مى دارد و در حالى كه آمرزيده شده باز مى گردد و پيامبر صلى الله عليه و آله به ديدارش مى آيد و برايش دعا مى كند و با نعمتى از خدا و فضلى باز مى گردد كه هيچ بدى ، به آنها خدشه وارد نمى كند. در روايت ديگرى از اصم بن بكير به نقل از امام صادق عليه السلام آمده است كه به آن حضرت عرض كردم ؛ من وقتى در ارجان منزل مى كنم ، دلم شوق قبر پدرت را مى كند، آنگاه با دلى لرزان و با ترس خارج مى شوم و تا زمانى كه برمى گردم از سلطان ، بدخواهان و ارباب مصلحت ، مى ترسم . امام فرمود، اى پسر بكير! آيا دوست ندارى كه خداوند تو را درباره ما ترسان ببيند؟ آيا نمى دانى كسى كه به خاطر ما بترسد، خداوند او را در سايه عرش خود قرار مى دهد و با حسين عليه السلام در زير عرش هم سخن مى شود و خداوند او را در اضطراب و پريشانى هاى روز قيامت كه مردم در اضطراب و پريشانى هستند، در امان نگه مى دارد و اگر مضطرب و پريشان شود، ملائكه به او قوت قلب بدهند و با بشارت بر او قلبش را تسكين دهند.

از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه خداوند به حاملان عرش و ملائكه مقرب به واسطه زائران آن حضرت فخر مى فروشد و مى فرمايد: آيا نمى بينيد كه زائران قبر حسين با اشتياق و علاقه به سوى او مى آيند.?

زائر حسين عليه السلام در زمره كسانى است كه خداوند با نظر رحمت به آنها مى نگرد.

زائر حسين ، مساعد و يار و ياور زهراء سلام الله عليها است ، زيرا آن حضرت هر روز حسين عليه السلام را زيارت مى كند.

سيما، گونه ، چشم و قلب زائر حسين عليه السلام مورد دعاى امام صادق عليه السلام است . آن حضرت در حال سجده با چشم گريان دعا مى فرمود و به درگاه خدا عرض ‍ مى كرد: خدايا! بر آن چهره هايى كه بر قبر ابى عبدالله نهاده شده رحم كن ، و بر آن چشم هايى كه اشك آنها جارى است رحم كن ؛ و بر آن دل هايى كه بى تابى كردند و سوختند رحمت بفرست و بر آن ناله هايى كه به خاطر ما بود، رحم كن .

زائر حسين عليه السلام ، امانت امام صادق عليه السلام نزد خداوند است ؛ زيرا آن حضرت بارها مى گفت : خدايا! من اين بدن ها را نزد تو به امانت مى سپارم تا اينكه بر حوض ‍ هنگام تشنگى آنها را باز پس دهى .آن طور كه در روايات آمده ، زائر حسين عليه السلام ، زائر خدا و پيامبر خدا است .

در روز قيامت هر كس در هر مقام و مرتبه اى كه باشد - به خاطر لطف و كرامت ويژه اى كه به زائران حسين عليه السلام مى شود - آرزو مى كند كه اى كاش او هم از زائران حسين عليه السلام بود…

داستان محبت حارث همدانی به امیرالمومنین (ع)

صفحات: 1· 2

قـالَ الكاشانى: وَ كانَ الْحَسَنُ عليه السلام يَمُرُّ بِالسُّؤّالِ وَ بَيْنَ أَيْديهِمْ كَسْرٌ فَيَقُولُونَ هَلُمَّ إلَىَّ الْغَداءَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّه ِ وَ هُمْ جُلُوسٌ عَلَى الطَّريقِ، فَكانَ يَنْزِلُ عَلَى الطَّريقِ وَ يَأْكُلُ مَعَهُمْ وَ يَقُولُ: انَّ اللّه َ لايُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرينَ.