ریحانه الرسول

بی شک هر یک از اذکار الهی چنانچه با خاوص نیت بر زبان جاری شوند، دارای ثواب و همچنین خواص منحصر به فردی می باشند، چنانچه در این بین درباره ی آثار ذکر «لاحَولَ و لاقُوَةَ اِلا بِالله» امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:

هر کس هزار بار بگوید «لاحَولَ وَ لاقُوَةَ اِلا بِالله» خداوند متعال حَج را روزی اش می گرداند و اگر اَجَلش نزدیک شده باشد، خداوند آن را به تاخیر می اندازد تا حج را روزی آن فرد بنماید، و همچنین آن حضرت بیان داشته اند: هر کس هفتاد مرتبه بگوید « لاحَولَ وَ لاقُوَةَ اِلا بِالله »؛ هفتاد نوع بلا از او دفع می شود که آسان ترین آن ها «خنق» است.
عرض شد: خنق چیست؟
حضرت فرمودند: فردی که این عمل را بجا آورد به «خنق» که همان دیوانگی باشد مبتلا نمی گردد، و در جایی دیگر می فرمایند: هر کسی در هر روز صد بار بگوید: « لاحَولَ وَ لاقُوَةَ اِلا بِالله »؛ هیچ گاه به فقر دچار نخواهد گردید.

علاوه بر این ابوبصیر روایت می کند که امام صادق (علیه السلام) فرموده اند: هر کس در تعقیب نماز صبح و مغرب هفت بار بگوید: «بِسمِ الله الرَحمن الرَحیم لاحَولَ وَ لاقُوَةَ اِلا بِالله العَلی العَظیم»؛ خداون عزوجل هفتاد نوع بلا را از او دفع می گرداند که کمترین آنان پیسی و جنون است و اگر فردی شقی و گمراه باشد، هدایت می شود و نام او در زمره ی سعادتمندان نوشته می شود، و همچنین بیان می دارند: تعجب دارم از کسی که ارده ی مال و منال دنیا را دارد و پناه به این ذکر نمی برد و همانا عدد این ذکر یک هزار و چهل و شش می باشد و هر که در چهل روز و در هر روز به تعداد عدد مذکور ذکر « لاحَولَ وَ لاقُوَةَ اِلا بِالله » را بخواند، آن چه را که از خداوند بخواهد برآورده می گردد.

از امام رضا از پدرانش، از امیرالمؤمنین – درود و سلام بر آنان – روایت شده که که حضرت فرمودند: رسول خدا (ص) روزی برای ما سخنرانی نمود و فرمود:

«مردم! ماه خدا با برکت و رحمت و بخشش گناهان نزدیک است؛ ماهی که نزد خدا برترین شبها و ساعتهای آن بهترین ساعتهاست؛ ماهی است که در آن به میهمانی خدا دعوت شده و شما را در این ماه از کسانی قرار داده اند که شایسته کرامت خدا هستند. نفس کشیدن شما در آن تسبیح و خوابیدنتان در ان عبادت و عمل شما در آن مقبول و دعای شما در آن مستحبات است. پس با نیتهایی راست، و دلهایی پاک از خدا بخواهید شما را موفق ره روزه آن، و خواندن کتابش نماید. بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه بزرگ محروم شود.

مردم! شما زندانی اعمال خود می باشید، با استغفار خود را آزاد کنید. پشتهایتان را از گناه سنگین است با طولانی نمودن سجده های خود آن را سبک نمایید. بدانید خداوند به عزت خود سوگند خورده است که سجده کنندگان و نمازگزاران را عذاب نکند و در روزی که مردم برای پروردگار جهانیان بر می خیزند، آنان را با آتش نترساند.

مردم! درهای بهشت در این ماه باز است، از پروردگار خود بخواهید آن را به روی شما نبندد؛ درهای جهنم نیز بسته است از پروردگار خود بخواهید آنان را بر شما مسلط نکند.

یکی از مشکلاتی که امروزه دامنگیر قشر گسترده ای از انسان ها گردیده، بیماری های گوناگون است، اما جالب است بدانید نسخه ای بسیار آسان برای رهایی از این مشکل از سوی ائمه اطهار( علیه السلام) برای جامعه بشری در نظر گرفته شده است که بی شک عمل بدان آثار بسیار مفید و سودمندی در پی دارد!در این باره روایت شده است که امیرمؤمنان على بن ابى طالب (علیه السلام) به فرزند خود حسن (علیه السلام) فرمودند:پسرم! آیا دوست داری به تو چند نکته بیاموزم که به کمک آنها از طب و مراجعه به طبیب بى نیاز گردی؟

حسن (علیه السلام) عرض نمود: بله، اى امیرمؤمنان.

حضرت علی (علیه السلام) فرمودند: بر سفره منشین ، مگر آن که کاملا گرسنه باشی و از سفره بر نخیز، مگر در آن حال که هنوز میل خوردن داشته باشی و جویدن غدا را کامل انجام ده و نیز در جایی دیگر بیان می دارند: هر کس در گرسنگى کامل غذا بخورد، غذا را خوب بجَوَد، در حالى که هنوز میل خوردن دارد، غذا را وا گذارد و چون احساس قضاى حاجت کرد، آن را محبوس ندارد، به هیچ بیمارى اى جز بیمارى مرگ، مبتلا نمى شود و همچنین امام على (علیه السلام) در پاسخ به این پرسش که: چرا در قرآن، هر دانشى جز دانش طب وجود دارد؟ فرمودند: همانا در قرآن، آیه اى است که همه طب را یک جا در خود گردآورده است: وَکُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ؛ بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید، ( که این خود جامع ترین دستور العمل برای جاوکیری از ابتلا به بیماری های گوناگون می باشد).

آداب غذا خوردن در اسلام

• غذای خود را با نام خدا آغاز كنید.

امام علی (ع): به هنگام غذا خوردن خدای را یاد كنید و از بیهوده گویی اجتناب كنید، زیرا كه طعام نعمت و رزقی از خداوند است و بر شماست كه در آن خدای را یاد كرده و شكر گویید. (فروع كافی، جلد 6، صفحه 296)

امام علی (ع) در سفارش های خود به كمیل : به گاه غذا خوردن از آن كسی نام ببر كه با وجود نام او، دیگر هیچ دردی زیان نمی رساند و نامش، شفای همه بیماری ها و ناتن درستی هاست.(بحارالانوار، جلد 66، صفحه 425، حدیث 41)

امام علی (ع): هر كس خواست غذا بخورد، نام خدا را بر زبان آورد، خوب غذا را بجود و در حالی از غذا خوردن دست بكشد كه هنوز میل به خوردن دارد و به آن احساس نیاز می كند.

امام علی (ع):هر کس که می خواهد غذایی او را آزار ندهد، تا گرسنه نشده ، چیزی نخورد و آن گاه هم که خواست بخورد ، بگوید:
“بسم الله و بالله” (طب الائمه لابنی بسطام ، صفحه 60 )

• غذا را با نمک یا سركه شروع كنید.

امام علی(ع): در شروع به غذا خوردن، نمك بخورید. اگر مردم می دانستند نمك چه خاصیتی دارد هر آینه به جای داروهای مجرب دیگر آن را انتخاب می كردند. (طب الائمه ، صفحه 70)

امام کاظم (ع): سفره ای که در آن نمک نباشد ، بی برکت است . آغاز کردن غذا با نمک ، برای تن درستی ، بهتر است. (الکافی ، جلد 6 ، صفحه 326 ، حدیث 5 )

محمد بن علی گوید: مردی در خراسان خدمت امام رضا (ع) بود. غذایی برای آن حضرت آوردند كه با آن سركه و نمك بود.آن حضرت آغاز غذا را با سركه شروع كردند، آن مرد گفت: قربانت گردم، شما به ما امر كردید با نمك شروع كنیم! آن حضرت فرمودند:
این مثل آن است، به درستی كه سركه ذهن را قوی و عقل را زیاد می كند. (طب و درمان ، صفحه 140)
امام باقر (ع): خداوند به حضرت موسی (ع) وحی كرد كه قوم خود را امر كن غذا را با نمك آغاز و با آن پایان دهند، در غیر این صورت اگر دچار هر بیماری شدند جز خود را ملامت نكنند. ( طب الائمه)
• دست ها را قبل و بعد از غذا بشویید.
امام علی (ع): شستن دست ها قبل از غذا، رزق را زیاد می كند، لباس ها را از آلودگی حفظ می نماید و چشم را تقویت می كند. (خصال، صفحه 612)
حضرت رسول (ص):شستن (دست ها) پیش و پس از غذا ،شفایی برای تن و مایه برکت در روزی است.(بحارالانوار ، جلد 66 ، صفحه 356 ،حدیث 17 )
• سبك و متعادل غذا بخورید.
امام علی (ع): خوراكت را كم كن تا بیماری تو كم گردد. (غررالحكم ،جلد 1 ،صفحه 114)
حضرت رسول (ص) : محبوبترین شما در پیشگاه خدا آن کس است كه كم خوراكتر و سبكتر باشد. (كنز العمال، جلد 15 ،صفحه 261)
حضرت رسول (ص) :یکی از انواع زیاده روی، این است که هر آنچه را دوست داری ، بخوری. (كنز العمال، جلد 15 ،صفحه 263 ،حدیث 40886)
امام صادق (ع): هر گاه مردم در خوراك خود میانه رو باشند، بدن هایشان پایدار و محكم است. (سفینه البحار ، جلد 2 ، صفحه 79)
امام رضا (ع): غذای خود را با سبك ترین غذایی كه بدنت را به اندازه عادتت و بر حسب اقامتگاه و فعالیت ها و زمانه ات تغذیه می كند، آغاز كن.(طب الرضا ،صفحه 15)
حضرت رسول )ص): در حالی غذا بخور كه اشتها داشته باشی و هنگامی دست از غذا بكش كه هنوز اشتهایت باقی است. (بحار ، جلد 62 ، صفحه 291)
امام رضا (ع):هر کس غذای افزون از اندازه بخورد ،این غذا او را سودی نمی رساند ،و هر کس به اندازه بردارد ،این غذا او را تغذیه می کند و سود می رساند .آب نیز چنین است. روش پسندیده برای تو ،آن است که از هر یک از انواع غذا ،در فصل ویژه آن ،بهره بگیری.در حالی که هنوز مقداری میل داری ،از غذا دست بکش ،چرا که این کار ،به خواست خداوند ،برای بدن سلامت آورتر ،برای عقل ذکاوت بخش تر ،و برای خود انسان مایه سبکی افزون تر است.(طب الامام الرضا ،صفحه 14)
امام كاظم (ع): تدبیر غذایی و رژیم خوراكی این نیست كه اصلا چیزی نخوری ولكن رژیم این است كه چیزی بخوری اما سبك. (وسائل الشیعه ، جلد 17 ، صفحه 183)
امام علی (ع): یا كمیل! شكمت را از خوراك پر مكن، برای آب هم جا بگذار و برای هوا هم قرار بده، تا اشتها داری دست از خوردن بردار، اگر این كارها را انجام دادی خوراك بر تو گوارا گردد، همانا تندرستی با كم خوردن و كم نوشیدن است. (تحف العقول ، صفحه 66)
حضرت رسول (ص) : بر حذر باش از آنكه ، بخوری آنچه را اشتها نداری كه باعث حماقت و نادانی می گردد. (لئالی الاخبار ، ش 2)
امام علی (ع): از همیشه سیر بودن و بسیار خوردن بپرهیزید كه این كار بیماری ها و رنج ها را بر می انگیزاند. (غرر الحكم ، جلد 51 ، صفحه 151)
حضرت رسول (ص) : دل های خویش را با زیاد خوردن و زیاد نوشیدن نمیرانید، كه دل چون زراعت است، وقتی آب آن زیاد شد خواهد مرد. (نهج الفصاحه ، حدیث 2489)
امام علی (ع) به فرزندشان امام حسن (ع) فرمودند: چهار كلمه به تو می آموزم كه تو را از درمان بی نیاز سازد: تا گرسنه نباشی غذا مخور و هنوز مایل به غذا باشی دست از آن بردار، غذا را به جا و نیكو بخور (خوب بجو)، هنگامی كه خواستی به بستر روی خود را به بیت الخلاء عرضه كن (به مستراح برو) (خصال ،جلد 60)
• از غذای حرام دوری كنید.
حضرت رسول (ص) : هر كه لقمه ای از حرام بخورد، تا چهل شب نمازی مقبول نگردد و تا چهل روز دعایش مستجاب نشود و هر گوشتی كه از حرام بروید، آتش به آن سزاوار تر باشد. (بحار الانوار ، جلد 66 ، صفحه 314)
• از خوردن غذای داغ اجتناب كنید.
امام علی (ع): غذای گرم را وانهید تا سرد شود، زیرا برای رسول اكرم (ص) غذا حاضر كردند، (ایشان) فرمودند: وانهیدش تا سرد شود و قابل خوردن گردد ، كه خدای عزوجل آتش به ما نمی خوراند و بركت در غذای خنك است.(فروع کافی ، جلد6 ، صفحه322)
• بهتر است در جمع غذا بخورید.
حضرت رسول (ص): محبوبترین خوراكی در پیشگاه خدا چیزی است كه دست ها بر آن زیاد باشد (خورنده آن بسیار باشد.) (نهج الفصاحه ، صفحه 15)
• در ظروف آب و غذا فوت نكنید.
امام صادق (ع): دمیدن در ظرف آب و غذا و در محل سجده مكروه است. ( خصال ، صفحه 158)
امام علی (ع)-درباره آنچه پیامبر نهی فرموده است -:از این نهی کرده که در غذا یا نوشیدنی بدمند.(بحارالانوار، جلد66 ،صفحه400 ،حدیث1)
• مستمندان را هنگام خوردن غذا رد نكنید.
امام علی (ع): چون سفره ی غذا گذارده شد و ، سائل و مستمندی از راه رسید، او را رد نكنید. (محاسن برقی ،صفحه 423)
• شام بخورید، ولو به لقمه ای
امام رضا (ع): شب حتما غذا بخورید، اگر چه مقدار كمی نان باشد، چون باعث قوت جسم می شود. (طب الائمه ،صفحه 65)
امام صادق (ع): خوردن شام راوامگذار،هر چندبه سه لقمه (نان) بانمك باشد.(مکارم الاخلاق،جلد 1،صفحه424،حدیث1447)
حضرت رسول (ص):خوردن شام را وامگذارید ،هر چند به مشتی خرما باشد ،زیرا واگذاشتن آن ،انسان را پیر می کند.(کنزالعمال ،جلد10 ،صفحه46 ،حدیث 28290)
• غذا را خوب بجوید و در خوردن هرگز شتاب نكنید.
امام صادق (ع): غذا خوردن را طولانی كنید، زیرا لحظات آن از عمرتان محسوب نمی شود. (سفینه البحار ،جلد 1،صفحه 27)
حضرت رسول (ص):-در بیان آداب غذا خوردن-اما آداب آن ،کوچک کردن لقمه و جویدن کامل است.(بحارالانوار،جلد66 ،صفحه 415 ،حدیث 14 )
• سعی كنید هنگام راه رفتن چیزی نخورید.
امام صادق (ع): در هنگام راه رفتن چیزی نخورید، مگر آنكه مجبور باشید.(روضه المتقین ،صفحه 524)
• سبزی را فراموش نكنید.
حضرت رسول (ص): سفره های خودتان را با سبزی ها بیارایید، زیرا انواع میكروب ها را نابود می سازد. ( طب النبی، صفحه 3)
امام صادق (ع): برای هر چیز زینتی است و زینت سفره، سبزیجات است. (بحار الانوار ،جلد 66 ،صفحه 199)
• بهتر است غذا های ریخته شده بر روی سفره را بخورید.
امام علی (ع): اموری موجب رزق و روزی انسان می شود كه از جمله آن امور خوردن غذاهای ریخته شده بر سر سفره است. (طب و درمان ، صفحه 49)
• در خوردن و نوشیدن از اسراف بپرهیزید.
خداوند سبحان در قرآن كریم می فرماید: بخورید و بیاشامید ولی اسراف نكنید كه خداوند اسراف كنندگان را دوست ندارد. ( اعراف ،آیه 31)
• پایان هر غذا شكر گزاری از نعمت های خدا را فراموش نكنید.
خداوند سبحان در قرآن كریم می فرماید: ای كسانی كه ایمان آورده اید، از خوراكی های پاكیزه ای كه روزی شما قرار داده ایم بخورید، سپاسگزار خدا باشید، اگر او را عبادت می كنید. (بقره ، آیه 172)
• پس از صرف غذا كمی استراحت نمایید.
امام صادق (ع): به پشت خوابیدن، پس از خوردن غذا، بدن را فربه و غذا را هضم می كند و ناراحتی را برطرف می گرداند. (سفینه البحار، جلد 1 ،صفحه 27)
• هرگز با شكم پر حمام نكنید.
امام رضا (ع): با شكم پر حمام نگیرید چون سبب تولید قولنج می شود. (رساله ذهبیه 29-26)
• صبحانه بخورید
امام صادق (ع):چون نماز صبح را خواندی ،پاره نانی بخور تا با آن :دهان خویش را خوش بو سازی ، حرارت خود را فرو بنشانی، دندان هایت را استوار سازی، لثه ات را استحکام بخشی، روزی خویش را به چنگ آوری و خوی خود را نکو سازی.(الدعوات، صفحه140، حدیث352)
امام علی (ع): در پاسخ به سوال كسی كه پرسید چه چیز باعث طول عمر می شود، فرمودند: خوردن غذای كافی در هر بامداد.
امام صادق (ع): مومن را بایسته است كه تا غذا نخورده (صبحانه)، از خانه بیرون نرود؛ چرا كه این كار به او استواری بیشتر می دهد. (بحارالانوار، جلد66، صفحه341، حدیث3)
ربیع الابرار:واگذاردن ناشتایی، مایه بیماری است.(ربیع الابرار، جلد2، صفحه747)

• خوردن میوه

به نقل از فرات بن احنف از امام صادق (ع):هر میوه ای آلودگی به همراه دارد. پس اگر خواستید میوه بخورید، آن را با آب بشویید. (الكافی، جلد 6، صفحه 350،حدیث 4)

امام علی (ع): وقتی پیامبر خدا میوه ای نو می دید، آن را می بوسید و روی چشمان و دهانش می نهاد و سپس می گفت “خداوندا! چنان كه آغاز این میوه را در عافیت به ما نشان دادی، پایان آن را نیز در عافیت به ما بنمایان” (بحار الانوار، جلد 66، صفحه 119، حدیث 10) حضرت رسول (ص):میوه را در ایام دولتش (در فصل آن) بخور و برترین میوه ها، انار و ترنج است. (الدعوات ،صفحه 159، حدیث 436) حضرت رسول (ص): هر كس تنها یك نوع میوه را بخورد، بهتر است. (بحار الانوار ،جلد 66، صفحه 123، حدیث 15) حضرت رسول (ص): میوه ها را جدا جدا بخورید. (جامع الاحادیث للقمٌی، صفحه 108)

منابع:
1-علامه مجلسی. بحار الأنوار ،ج ٦٢ : ٢٦٧.
2-شیخ صدوق. الخصال: ٢٢٩.
3-طبرسی. مکارم الأخلاق، ج ١: ٣١٤.
4-محمّدى رى شهرى. دانشنامه احادیث پزشکی، ج1: 88.

درباره تهران و ری و زورا که برخی از محدثین آنرا تهران نامیده اند روایاتی زیادی آمده است که بخشی از آنها را محمودی گلپایگانی در کتاب پیرامون ایران و طهران جمع آوری کرده اند.

در همین رابطه در منتخب التواریخ ص ۸۷۵ آمده است:
امام صادق علیه السلام فرمودند :
ای مفضل ایا میدانی زورا کجا واقع شده است؟
عرض کردم خدا و حجتش داناترند.
فرمود :بدان ای مفضل در حوالی ری کوه سیاهی ست که در دامن ان شهری بنا شده است که طهران نامیده شود و ان است زورا که قصرهایش مثل قصرهای بهشت و زنهایش مثل حور العین است بدان ای مفضل ان زنها متلبس به لباس کفار میشوند ودر هیئت ظالمان میباشند و به محل سکونت شوهر ها کفایت نمیکنند و از ایشان درخواست طلاق میکنند و مردها به مردها و زنها به زنها اکتفا میکنند و مردها شبیه به زنها و زنها شبیه به مردها میشوند پس اگر تو بخواهی دینت را حفظ کنی پس دراین شهر سکونت مکن و مسکن برای خود قرار مده چون محل فتنه است پس از انجا به قله کوهها و از سوراخی به سوراخی مثل روباه و بچه اش فرار کن.

( الزام النصاب ص ۱۸۳،منتخب الاثر ص ۴۳۰، بحار الانوار ج ۵۲ ص ۲۵۸،روزگار رهایی ج ۲ ص ۷۶۲

موعود نامه:۲۳۸ )

همچنین در مناقب العتره ابن فهد حلی آمده است:
رسول خدا صل الله علیه واله وسلم فرمودند :
وای بر امت من از شورای کبری و شورای صغری
عرض شد این دو شورا چه وقت خواهد بود؟
فرمود شورای کبری بعد از وفات من برای غصب خلافت برادرم و حق دخترم برپا خواهد شدو شورای صغری در غبیت کبری و در زورا (تهران) برای تغییر سنت من و تبدیل احکام واقع خواهد شد.
در کنز العمال ج۱۴ ص ۲۲۹ نعمان بن بشیر روایت کند که : پیش از ساعت ظهور فتنه هایی بروز میکند همچون اینکه شب تار باشد و شخص در صبح مومن بوده و چون شب فرا رسد کافر گردد و یا شب کند در حالی که مومن بوده و صبح کند در حالی که کافر شده استو گروهی دین و اخلاق خود را هب متاعی ناچیز از دنیا بفروشند.

به نقل از :sb313.ir