با ورود نسل جدید و هوشمند تلفن همراه جهت برنامه های ارائه شده برای این سری از تلفنهای همراه نیز تغییر کرد، با نیم نگاهی به نسل قبلی تلفن های همراه امکاناتی مشاهده می شود که در حال حاضر توجه به آن قابلیتها عادی و در زمره امکانات عادی شمرده میشود.

مطالبات مردمی در  شماره گیری آسان، دوربین عکاسی با مگا پیکسل بالا، چراغ قوه، ضبط صدا و رادیو خلاصه میشد ولی به مرور زمان  خواسته ها تغییر کرد و تبدیل شده اند به نوع سیستم عامل  و برنامه های ارائه شده  با برداشتی دیگر   قابلیت های نرم افزاری به سخت افزاری برتری پیدا کرده است.

در این میان شرکت های ارائه دهنده نرم افزارها و یا اپلیکیشنهای تلفن همراه در راه استفاده بیشتر از این فضا وارد این بازار  شدند، بنا بر اطلاعات و آمار موجود میتوان  گفت اپلیکیشنهای شبکه های اجتماعی و ارتباطی  بیشترین سهم را در بازاربه خود اختصاص داده اند، با توجه به گستردگی و فراگیر شدن این برنامه  سود جویی و از استفاده از این فضا هم در دستور کار شرکتهای وابسته به منابع امنیتی و اطلاعاتی دولتها قرارگرفت.

وایبر یک نرم‌افزار مالکیتی چندسکویی(در اصطلاح نرم‌افزارهای رایانه، به آن دسته از نرم‌افزارها گفته می‌شود که در چندین سکوی یا  رایانه های متفاوت قابل اجرا هستند.) از نوع پیام‌رسان فوریVoIP به عبارتی انتقال صدا روی بستر اینترنت برای تلفن هوشمند است که به دست شرکت وایبر مدیا ساخته شده است.

طراح و مدیر شرکت وایبر مدیا یک  صهیونیست  به نام تالمون مارکو  است که این برنامه را طراحی کرده و ساخته است.اطلاعات موجود از سابقه  این شخص نشان می دهد که تالمون مارکو دانش‌آموخته علوم کامپیوتر دانشگاه تل آویو و عضو سابق نیروهای دفاعی اسرائیل است. وی در زمینه تولید جاسوس‌افزارها، ویروس‌های دانلودکننده اطلاعات و برنامه‌های هک از سابقه طولانی برخوردار است.

این شرکت هیچ درآمدی ندارد و  چرخه مالی آن  نامعلوم است، اما در سال   ۲۰۱۳اعلام کرد اقدام به تبلیغات  در نرم‌افزار باندو یا همان شکلکهای یکی از پیام رسان ها  می‌کند که این وعده هیچگاه عملی نشد، در این شرکت ۲۰میلیون دلار سرمایه‌گذاری شده است.

وایبر به طور کاملا رایگان و بدون تبلیغات به کاربران عرضه می‌شود،  این برنامه  رایگان در اختیار نزدیک به یک صد میلیون کاربر در نقاط مختلف جهان قرار گرفته است.

قرارداد نخوانده امضا نکنید !

نرم‌افزار مالکیتی یا نرم ‌افزار انحصاری‏ برنامه ای  است که در مالکیت انحصاری توسعه دهندگان و توزیع کنندگانش قرار دارد و مطابق با موافقت نامه‌های نرم‌افزاری نمی‌توان آنها را تکثیر و توزیع کرد. در این نرم‌افزارها نمی‌توان مانند نرم‌افزارهای متن‌باز به کد اصلی  برنامه دسترسی داشت. محدودیت‌هایی که برای این دسته از نرم‌افزارها وجود دارد معمولاً توسط ناشران آنها در موافقت نامه مجوز نرم‌افزارEnd user license agreement بیان می‌شود که شرط استفاده از این نرم‌افزارها منوط به پذیرش این موافقت نامه‌است.
در بد ورود به  نرم افزارهای  ارتباطی و وایبر صفحه ای مشاهده  می شود که در آن یه نحوه سیاست حفظ امنیت کاربران اشاره دارد، که اغلب کاربران این  بدون  مطالعه و فقط در راستای  تسریع  روند ثبت نام این قرارداد را قبول و به عبارتی امضا میکنند. در واقع قراردادی را که آنها امضا می کنند نوعی قرارداد نقض حریم شخصی است،  که به عنوان نمونه تعدادی از این قوانین را مشاهده می کنید:

• شرکت وایبر  از تمامی اطلاعات تلفن همراه شما اعم از نام شما، آدرس اکانتهای شبکه اجتماعی، آدرس ایمیل، رمز عبور، اطلاعات   صورت حساب بانکی،   شماره تلفن  و همچنین دیگر اطلاعات   شما  را در سرور های خود ذخیره میکند.
• اطلاعات شخصی و محرمانه  ذخیره شده شما در تلفن همراه شما مانند آی پی شما ( شماره شناسايي منحصر به فرد شما در اینترنت) و  مکان شما  و اطلاعات یادداشتها، قرارهای ملاقات، پیامکها، ریز مکالمات شما و عکسها و فیلمهای  در این بانک اطلاعاتی نگهداری  میشود.
• وایبر با استفاده از گوگل آنالیزو دیگر نرم افزار های  تجزیه و تحلیل   تمامی رفتار شمار را آنالیز و در بانک اطلاعاتی خود ذخیره میکند به عنوان مثال مسیر حرکتی  شما برای رسیدن به محل کار، شغل شما مکالمات بر روی  وایبر را مورد آنالیز قرار داده و در صورت برخورد با کلمات  مهم و یا مکان شما شود به مسولان امنیتی اسرائیل اطلاع می دهد.
• شرکت  وایبر بر طبق امضا وموافقت نامه شما  حق فروش اطلاعات و یا استفاده از دادهای  محرمانه شما را برای  ایالات متحده امریکا و اتحادیه اروپا و متحدین شرکت و کشور ارائه دهنده این برنامه (اسرائیل) و یا اشخاصی که در حال خدمت به  این شرکت  هستند و امنیتشان به خطر افتاده است   را برای  خود محفوظ می دارد.

مضحکترین بخش این توافقنامه در قسمت پایانی آن است که استفاده کنندگان قول میدهد که حریم خصوصی  و اطلاعات آنها در سرورهای امن وایبر در تل آویو ذخیره شده و جای هیچ گونه نگرانی نیست.

شرکت مخابرات به عنوان  ارائه دهنده خدمات  تلفن های همراه  آسیب مالی زیادی را از این گونه برنامه می بیند،  زیرا با استفاده از سیستم پیام رسان مبتنی بر اینترنت  دیگر پالسی و یا تعداد پیامکی  برای نگه داشتن میزان مکالمات  و پیامکها در مخابرات ذخیره نمیشود در دراز مدت  آسیب های مالی زیادی را به زیر ساختهای  مخابراتی در کشور وارد میکند.

در پایان باید عنوان کرد که یکی از پر خطرترین محصولات  صهیونیستی که امروزه از پر کاربردترین آنها نیز است، کالاهای مبتنی برتکنو لوژی و در بستر اینترنت  است. برنامه هایی  که زمینه را برای کمک به رژیم صهیونستی مهیا میکند. از این رو باید با هوشیاری  بسیار   از این  برنامه های موجود استفاده کرد تا در  زمره  کمک کنندگان به این رژیم منحوس قرار نگیریم.

اقبال مردم به شبکه های اجتماعی با کاهش هزینه های ارتباطی کاهش می یابد

ولی الله صمدی راد در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری بسیج با بیان اینکه از تک فرزندی شدن خانواده ها  می توان به عنوان یکی از دلایل روی آوردن جوانان به شبکه های اجتماعی نام برد افزود: از تک فرزندی شدن خانواده ها می توان به عنوان یکی از دلایل موثر در روی آوردن جوانان به  شبکه های اجتماعی نام برد زیرا فرزندان هم دمی برای گفتگو و همبازی برای بازی در خانواده ندارند و همچنین فرزندان این خانواده ها از نظر ارتباط گیری با افراد در فضای واقعی نسبت به فرزندانی که در خانواده های با فرزند بیشتر هستند ضعیف تر هستند.

این جامعه شناس در ادامه اضافه کرد: البته با توجه به تنوع سلایق و نیازهایی که در این جامعه در میان فرزندان وجود دارد در خانواده های پرجمعیت نیز این مشکل کم و بیش وجود دارد و افراد خانواده برای ارضا نیازهای ارتباطی خود به شبکه های اجتماعی رجوع می کنند.

این آسیب شناس در ادامه یکی از دلایل روی آوردن جوانان به این شبکه های اجتماعی رایگان بودن این شبکه ها عنوان کرد و اظهار کرد:  اگر هزینه های ارتباطی مانند پیامک  را کاهش دهیم شاید توجه مردم به این شبکه ها را نیز بتوانیم کاهش دهیم.

این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه نباید به این شبکه های اجتماعی اینقدر در رسانه بها داده شود بیان کرد: علت توجه جوانان به  این شبکه های اجتماعی موجی است بین مردم ایجاد شده و این موج دیر یا زود فروکش می کند با بها دادن زیاد به این شبکه های اجتماعی و تبلیغ این شبکه ها در رسانه ها سبب ترغیب بیشتر جوانان به استفاده از این شبکه می شویم و نباید اینقدر این شبکه های اجتماعی را برجسته کنیم.

صفحات: 1· 2