ریحانه الرسول

 آیا امتیاز سیادت بگونه‌ای است که مجازات سادات گناهکار کمتر از دیگران باشد؟

سادات به جهت انتساب به پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) از برخی شرافت‌ها و امتیازات برخوردارند،اما در مقابل، اشتباهات یک سید نیز ممکن است مجازات‌های بیشتری را برای او به دنبال داشته باشد. از امام رضا(ع) در این باره سؤال شد، ایشان فرمودند؛ منکران از نسل ما برایشان دو برابر گناه نوشته می‌شود و نیکو کاران از ما دو برابر پاداش خواهند داشت: «سألت الرضا (ع) قلت له الجاحد منکم و من غیرکم سواء فقال الجاحد منا له ذنبان و المحسن له حسنتان»

کلینی، محمد بن یعقوب، کافی،جلد 1صفحه 378 

​?

?مرحوم حاج میرزا جواد آقاى تبریزى معروف -که از بزرگان اولیا و عرفا و مردان صاحب‌دلِ زمان خودش بوده است- اوایلى که براى تحصیل وارد نجف شد، با این‌که طلبه بود ولى به شیوه اعیان و اشراف حرکت مى‌کرد. نوکرى دنبال سرش بود و پوستینى قیمتى روى دوشش مى‌انداخت و لباس‌هاى فاخرى مى‌پوشید؛ چون از خانواده اعیان و اشراف بود و پدرش در تبریز ملک‌التجار بوده یا از خانواده ملک‌التجار بودند. 

?ایشان طلبه و اهل فضل و اهل معنا بود و بعد از آن‌که توفیق شامل حال این جوان صالح و مؤمن شد، به درِ خانه عارف معروف آن روزگار، استاد علم اخلاق و معرفت و توحید، مرحوم آخوند ملاحسینقلى همدانى -که در زمان خودش در نجف، مرجع و ملجأ و قبله اهل معنا و اهل دل بوده است و حتّى بزرگان مى‌رفتند در محضر ایشان مى‌نشستند و استفاده مى‌کردند- راهنمایى شد.

?روز اولى که مرحوم حاج میرزا جوادآقا، با آن هیئتِ یک طلبه اعیان و اشراف متعین به درس آخوند ملاحسینقلى همدانى مى‌رود، وقتى‌که مى‌خواهد وارد مجلس درس بشود، آخوند ملاحسینقلى همدانى، از آن‌ جا صدا مى‌زند که همان‌جا -یعنى همان دمِ در، روى کفش‌ها- بنشین. حاج میرزا جواد آقا هم همان‌جا مى‌نشیند. البته به او بر مى‌خورد و احساس اهانت مى‌کند، اما خودِ این و تحمل این تربیت و ریاضت الهى او را پیش مى‌برد. جلسات درس را ادامه مى‌دهد. استاد را -آن‌چنان‌که حق آن استاد بوده- گرامى مى‌دارد و به مجلس درس او مى‌رود.

?این، شکستن آن منِ متعرضِ فضولِ موجب شرکِ انسانى، در وجود انسان است. این، آن منیت و خودبزرگ‌بینى و خودشگفتى و براى خود ارزش و مقامى در مقابل حق قایل شدن را از بین مى‌برد و او را وارد جاده‌اى مى‌کند و به مدارج کمالى مى‌رساند که مرحوم میرزا جواد آقاى ملکى تبریزى به آن مقامات رسید. او در زمان حیات خود، قبله اهل معنا بود و امروز قبر آن بزرگوار، محل توجه اهل باطن و اهل معناست.

?بنابراین قدم اول، شکستن منِ درونى هر انسانى است که اگر انسان، دائم او را با توجه و تذکر و موعظه و ریاضت -همین‌طور ریاضت‌ها- پَست و زبون و حقیر نکند، در وجود او رشد خواهد کرد و فرعونى خواهد شد.۱۳۶۹/۰۱/۳

? یازدهم ذیحجه، سالروز وفات عارف بزرگ، میرزا جوادآقا تبریزی

? @Rasayeandisheh

گسترش توجه به دين و معنویت در سطح عالم، راز تجدید حیات حوزه، ارزش‌های انقلاب است.

جوهر حيات و رشد و بالندگى حوزه، مرهون انقلاب اسلامى و امام(ره) و مجاهدت‌هاى ايثارگران است.

انقلاب اسلامی، يك راه تازه در زندگي انسان باز كرده است. 

خط كلّى نظام اسلامى، رسيدن به تمدّن اسلامى است. 

بازگشت به عرصهء اجتماعی، حق انقلاب بر حوزه است. 

زمینهء ایجاد پايگاه‌هاي رفيع سياسي، اقتصادي و انساني برای حوزه در دنیا

مطرح شدن اسلام به عنوان يك پرچم برافراشته و سخن جاذبه‏دار و داعيه‏دار بعد از سال‌ها اضمحلال و انزواى مطلق در تمام دنيا

اقامه دین، به جای درس و بحث صرف، محور حرکت حوزه‌ها شد.

ایجاد فضاى مناسب براى رشد و تكامل حوزه

ارتقاء جایگاه و نفوذ روحانیت

ارتقاء سطح اندیشه و فکر و نگرش به مسائل حوزه به برکت انقلاب و نهیبی که امام(ره) به حوزه‏ها زد و همه را بیدار کرد.

 منبع: نشریه حاشیه

 عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ النَّبِيُّ ص مَا اسْتَفَادَ امْرُؤٌ مُسْلِمٌ فَائِدَةً بَعْدَ الْإِسْلَامِ أَفْضَلَ مِنْ زَوْجَةٍ مُسْلِمَةٍ تَسُرُّهُ إِذَا نَظَرَ إِلَيْهَا وَ تُطِيعُهُ إِذَا أَمَرَهَا وَ تَحْفَظُهُ إِذَا غَابَ عَنْهَا فِي نَفْسِهَا وَ مَالِهِ.

?امام صادق(ع) از پدران بزرگوارش از پیامبر(ص) روایت کرد که فرمود:

?پس از اسلام برترین نعمتی که یک مرد مسلمان از آن بهره‌مند می‌شود،

◽️همسر مسلمانی است که چون به او بنگرد شاد شود

◽️ و  آن زن خواسته شویش را برآورده سازد

◽️و در غیابش به او وفادار باشد و دارایی‌های او را حفظ کند.

? کافی، شیخ کلینی، ج5، ص327

​?توصیه‌های آیت‌الله شاه‌آبادی در آستانه آغاز سال تحصیلی حوزه علمیه ❇️

مقام غنا و بی‌نیازی عین نیاز بودن، مقام غناست.  فقر محض و فقر کامل همان غنای کامل است. تا فقیر نشوی غنی نمی‌شوی. 

این آیه شریف قرآن است که می فرماید: يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ  ﺍﻯ ﻣﺮﺩم ! ﺷﻤﺎﻳﻴﺪ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ، ﻭ ﻓﻘﻂ ﺧﺪﺍ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﻭ ﺳﺘﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ( فاطر/15)  

?اگر به این مقام رسیدیم دیگر به فکر منبر رفتن برای به دست آوردن پول نیستیم؛ این نوع پول به دست آوردن از گدایی بدتر است.

اگر به خاطر پول منبر رفتیم و به دنبال جای خوش آب و هواتر بودیم یعنی گدایی بیشتر کرده ایم. اما اگر برای خدا منبر رفتیم قطعا زندگی ما اداره خواهد شد.

?من تا الان پولی برای منبر نگرفته‌ام و از گرسنگی هم نمرده‌ام؛ زندگی مرا تا امروز خداوند اداره کرده است. خودت را به او واگذار کن! برای او درس بخوان! برای او حرف بزن! برای او گوش کن! برای او خدمت کن!  خبرگزاری‌حوزه