منظور از کوثر حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و ذریه طیبه پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) از نسل حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) است. آیه به بسیاری و پایداری نسل رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در تمام اعصار در برابر نابودی نسل کفار تصریح می فرماید. پس خداوند به پیامبر (صلی الله علیه و آله) می فرماید به شکرانه این نعمت عظیم و عطای کثیر نماز به پای دار و قربانی بفرما.

در تفاسیر از کوثر به نهری در بهشت که به حضرت پیامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) عطا شده است نیز یاد شده است:

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْعَبَّاسِ قَالَ‏ لَمَّا نَزَلَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله)‏ إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ قَالَ لَهُ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (علیه السّلام) مَا هُوَ الْكَوْثَرُ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ نَهَرٌ أَكْرَمَنِيَ اللَّهُ بِهِ قَالَ عَلِيٌّ (علیه السّلام) إِنَّ هَذَا النَّهَرَ شَرِيفٌ فَانْعَتْهُ لَنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ نَعَمْ يَا عَلِيُّ الْكَوْثَرُ نَهَرٌ يَجْرِي تَحْتَ عَرْشِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَاؤُهُ أَشَدُّ بَيَاضاً مِنَ اللَّبَنِ وَ أَحْلَى مِنَ الْعَسَلِ وَ أَلْيَنُ مِنَ الزُّبْدِ حَصَاؤُهُ الزَّبَرْجَدُ وَ الْيَاقُوتُ وَ الْمَرْجَانُ حَشِيشُهُ الزَّعْفَرَانُ تُرَابُهُ الْمِسْكُ الْأَذْفَرُ قَوَاعِدُهُ تَحْتَ عَرْشِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ ضَرَبَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله)‏ يَدَهُ عَلَى جَنْبِ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ (علیه السّلام) وَ قَالَ يَا عَلِيُّ إِنَّ هَذَا النَّهَرَ لِي وَ لَكَ وَ لِمُحِبِّيكَ مِنْ بَعْدِي‏. 

عبد اللَّه بن عباس گويد: چون سوره‏ «إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ» نازل شد، على بن ابى طالب (عليه السلام) عرض كرد: اى رسول خدا كوثر چيست؟ فرمودند: نهرى است، كه خداوند به من كرامت نموده است. على (عليه السلام) عرض كرد: اين نهر گرانقدری است، پس اى رسول خدا آن را براى ما توصيف كن. فرمودند: آرى اى على، كوثر نهرى است كه از زير عرش خدای عزّ و جلّ جارى است، آبش از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر و از كره نرمتر است، سنگريزه‏ هايش زبرجد و ياقوت و مرجان، گياهش زعفران، خاكش مشك خوشبو و پايه ‏هايش به زير عرش خدای عزّ و جلّ استوار است. پس رسول خدا (صلی الله علیه و آله) دست به پهلوى امير المؤمنين (عليه السلام) زدند و فرمودند: یا على، اين نهر از آن من و تو و دوستان تو پس از من خواهد بود.

البته تأويل «كوثر» به حضرت فاطمه (سلام الله عليها) و نسل ایشان با تأويل «كوثر» به نهرى كه در قيامت پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) به وسيله آن امتش را سيراب مى‏نمايد؛ منافات ندارد، زيرا كلام در محل نزول آيه است و همه مسلمين در شأن نزول سوره اتفاق نظر دارند. ارتباطى تام بين نهر كوثر و فاطمه زهرا (سلام الله عليها) مى ‏باشد و بين تأويل و ظاهر آيه ارتباطى هميشگى برقرار است. 

علامه طبرسى در تفسير جوامع الجامع در ذيل آيه کریمه «إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ» مى ‏گويد: مراد از كوثر، زيادى نسل و دودمان است كه در نسل و فرزندان فاطمه زهرا (سلام الله عليها) آشكار مى‏ گردد، زيرا تعداد آنها غير قابل‏ شمارش است و به حمد اللّه تا آخر زمان چنين خواهد بود. اين دقيقا مطابق شأن نزول سوره است و آن اينکه عاص بن وائل موقعى كه عبد اللّه فرزند خردسال رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) از دنيا رفت آن حضرت را ابتر ناميد و قريش مى ‏گفتند محمد صنبور (بى‏ ريشه و تنها) است كه خداوند براى دلدارى به رسولش و نابودى آرزوى كفار اين سوره را نازل فرمود.