ریحانه الرسول

​ فرزندان خود را با نوازش و محبت براي نماز بيدار كنيم.

 آيت الله محسن اراكي فرزند آیت الله العظمي ميرزا حبیب الله اراکی نقل می کند:

(پدرم) در کودکی طعم نماز را در ذایقه ما شیرین کرده بود، هنگام نماز به ویژه نماز صبح بانوازش و مهربانی ما را به نماز فرامی خواند. وقتی که ماخواب بودیم، برای بیدارکردن جهت نماز به بالین ما می آمد با نوازش و محبت و بوسیدن سر و روی ما، بالحن ارام و مهربانی ما را به بلند شدن و نماز گزاردن تشویق می کرد، بگونه اي كه لحظه بیدارشدن برای نماز صبح از لحظه های شیرین زندگی ما بود.

 در مکتب پدر ص۱۱

نقش امام سجاد علیه السلام بعد از عاشورا

اخطبه‌های آتشین:  امام علیه السّلام برای روشنگری مردم و تبیین معارف عاشورایی و پرده‌برداری از چهرة منفور بنی‌امیه خطبه‌هایی در کوفه و شام ایراد فرمودند و اذهان مردم مدینه را نسبت به بنی‌امیه آگاه کردند و این زمینه‌ای شد که بسیاری از قیام‌ها بر علیه امویان در مدینه شکل بگیرد. 

2⃣ تبیین معارف اهل بیت و مبارزه در قالب دعا:  امام زین العابدین ـ علیه السّلام ـ در محیطی که ارعاب و اختناق حاکم بود مباحث سیاسی و اصول اعتقادی را در قالب دعا بیان می‌فرمود که مهم‌ترین آنها مسئلة امامت و رهبری حقیقی جامعة اسلامی و غصب و تصاحب آن توسط حکّام جور بود

. 3⃣ زنده نگه داشتن یاد و خاطرة عاشورا:  واقعة عاشورا در افکار عمومی برای حکومت اموی بسیار گران تمام شد و مشروعیت آن را زیر سؤال بود، امّا برای اینکه این فاجعة عظیم فراموش نشود امام با گریه بر شهیدان و زنده نگه داشتن خاطرة آنان مبارزة منفی را به صورت گریه ادامه داد.

  4⃣ تربیت شاگردان:  امام علیه السلام ،شاگردان و اصحاب خاصّی تربیت کرد که هر یک از آنها حافظ دستاوردهای مکتب عاشورا و امامت بودند. 

 امام سجاد عليه السلام:

المؤمِنُ مِن دُعائِهِ عَلي ثَلاثٍ: إِمّا أن يُدَّخَرَ لَهُ، و إمّا أن يُعجِّلَ لهُ و إمّا أن يَدْفَعُ عنهُ بلاءً يُريدُ أن يُصيبَهُ

دعاهاي مؤمن بر سه گونه است: يا براي او ذخيره مي شود و يا سريعاً اجابت مي شود و يا به واسطة آن دعا، بلائي كه قرار بود به او رسد از او برطرف مي گردد.

تحف العقول ص 280

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ سَیِّدِ الْعَابِدِینَ‏
الَّذِی اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِکَ وَ جَعَلْتَ مِنْهُ أَئِمَّةَ الْهُدَی الَّذِینَ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلُونَ‏
اخْتَرْتَهُ لِنَفْسِکَ وَ طَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ
وَ اصْطَفَیْتَهُ وَ جَعَلْتَهُ هَادِیاً مَهْدِیّاً
 اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَیْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَی أَحَدٍ مِنْ ذُرِّیَّةِ أَنْبِیَائِکَ‏ حَتَّی یَبْلُغَ بِهِ مَا تَقَرُّ بِهِ عَیْنُهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ
إِنَّکَ عَزِیزٌ حَکِیم

 پروردگارا : بر علی بن الحسین سید عبادت کنندگان، صلوات فرست
آنکس که تو او را برای خود خالص گردانیدی و پیشوایان هدایت را ، ” آنان که خلق را به حق هدایت کنند و به حق باز گردند” ، از نسل پاکش قرار دادی.
و او را برای خویش اختیار فرمودی
و او را از هر پلیدی و ناپاکی، پاک و مطهر ساختی
و او را برگزیدی و هادی خلق به سوی خدا و هدایت یافته به حق قرار دادی.
 پروردگارا! پس درود و رحمتی بر او فرست که بهترین درودهایی باشد که بر ذریه پیغمبرانت فرستادی؛ تا با آن درود در دنیا و آخرت چشمانش روشن فرمایی
به یقین تو خداوند مقتدر و آگاه به حقایقِ امور هستی.

مطلبی که در نظرم هست عرض کنم، به مناسبت انتساب این ایام به امام چهارم “علیه‌الصّلاةوالسّلام” است …

آن بزرگوار، تقریباً سی‌وچهار سال بعد از حادثه کربلا، در محیط اسلامی آن روز زندگی کرد و این زندگی، از همه جهت یکی از زندگی‌های پر از درس است که ای کاش کسانی‌که از کیفیّات عالی این زندگی آگاهی دارند، آن را برای مردم، برای مسلمین و حتّی برای غیرمسلمانان تشریح می‌کردند، تا معلوم می‌شد که چگونه چهارمین امام بزرگوارِ ما، بعد از حادثه عاشورا که ضربه عظیمی بر پیکر اسلام ناب و راستین بود، توانست یک تنه بایستد و مانع از ویران شدن بنای دین شود.

اگر تلاشهای امام سجاد “علیه‌الصّلاةوالسّلام” نبود، شهادت امام حسین “علیه‌الصّلاةوالسّلام” ضایع شده بود و آثار آن نمی‌ماند.

سهم امام چهارم، سهم عظیمی است. در زندگی امام چهارم، چند رشته کار وجود دارد که یکی از آنها، همین رشته اخلاق است. یعنی تربیت و تهذیب اخلاق جامعه اسلامی.

 امام سجاد به تعلیم و تغییر اخلاق در جامعه اسلامی کمر بست. چرا؟ چون طبق تحلیل آن امام بزرگوار، بخش مهمّی از مشکلات اساسی دنیای اسلام که به فاجعه کربلا انجامید، ناشی از انحطاط و فساد اخلاق مردم بود.

اگر مردم از اخلاق اسلامی برخوردار بودند، یزید و ابن‌زیاد و عمر سعد و دیگران نمیتوانستند آن فاجعه را بیافرینند. اگر مردم آن‌طور پست نشده بودند، آن‌طور به خاک نچسبیده بودند، آن‌طور از آرمانها دور نشده بودند و رذایل بر آنها حاکم نمیبود، ممکن نبود حکومتها -ولو فاسد باشند؛ ولو بی‌دین و جائر باشند- بتوانند مردم را به ایجاد چنان فاجعه عظیمی؛ یعنی کشتن پسر پیغمبر و پسر فاطمه زهرا “سلام‌الله‌علیها” وادار کنند.

مگر این شوخی است!؟ یک ملت، وقتی منشأ همه مفاسد خواهد شد که اخلاق او خراب شود. این را امام سجاد “علیه‌الصّلاةوالسّلام"، در چهره جامعه اسلامی تفحّص کرد، و کمر بست به این‌که این چهره را از این زشتی پاک کند و اخلاق را نیکو گرداند. لذا، دعای «مکارم‌الاخلاق» دعاست؛ اما درس است. «صحیفه سجادیه» دعاست؛ اما درس است.

 من به شما جوانان توصیه میکنم که بروید «صحیفه سجادیه» را بخوانید و در آن تدبّر کنید. خواندنِ بی‌توجّه و بی‌تدبّر کافی نیست. با تدبّر خواهید دید که هر یک از دعاهای این «صحیفه سجادیه» و همین دعای «مکارم‌الاخلاق»، یک کتاب درس زندگی و درس اخلاق است.
رهبر انقلاب اسلامی
۷۲/۴/۲۳

به مناسبت شهادت امام سجاد “علیه‌السلام”