ریحانه الرسول

امام باقر(علیه السلام)، در سال ۵۷ هجری در شهر مدینه، دیده به جهان گشود. درباره روز ولادت ایشان بین تاریخ نویسان اختلاف نظر وجود دارد؛ برخی آن را اول ماه رجب و برخی سوم ماه صفر می دانند.

نام و كنيه:
نام آن حضرت «محمّد» و كنيه آن بزرگوار «أبا جعفر» بود، و از طرف رسول گرامى اسلام ملقب به «باقر» شده بود، و در بين مردم معروف به «باقر العلوم» گشته بود، به معنى شكافنده علوم، و علت هم آن بود كه در زمان آن حضرت زمينه مساعدى براى نشر علوم و معارف اسلامى پديدار شد كه تا زمان امامت فرزند بزرگوارشان يعنى امام صادق(عليه السلام) امتداد يافت، و بيشتر رواياتى كه در دست است از اين دو امام بزرگوار است، و در زمان ايشان بود كه عده زيادى از محضرشان استفاده كرده و معارف اسلام و علوم آل محمد(صلى الله عليه وآله) را در سر تا سر دنياى اسلام منتشر كردند.

صفحات: 1· 2

​رهبر معظم انقلاب:مساله سبک زندگی اسلامی را در مجالس و هیات‌ها پیگیری کنید حضرت آیت الله خامنه‌ای در دیدار مداحان:

? یکی از چیزهایی که در این مجالس باید حتماً به فضل الهی دنبال بشود، مسئله‌ی سبک زندگی اسلامی است؛ من میخواهم خواهش کنم که برادران عزیز در مطالعات خودشان، در پیگیری‌های خودشان روی مسئله‌ی سبک زندگی ائمّه (علیهم ‌السّلام) و سبک زندگی اسلامی کار کنند؛ شعرای متعهّد و برجسته‌ی ما ــ که امروز نمونه‌ی کارهایشان را اینجا شنیدید ــ این را به هنر شعر مزیّن کنند و در مجالس خوانده بشود تا فرهنگ‌سازی بشود.

? اگر بخواهیم سبک زندگی را به صورت درست در مقابل موج جبهه‌ی دشمن به حالت اسلامی برگردانیم، راهش این است؛ یعنی باید فرهنگ‌سازی  بشود. ببینید شما در دعا میگویید: اَللّهُمَّ اجعَل مَحيایَ مَحيا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد وَ مَماتی مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد؛  خب، محیا یعنی چه؟ محیا یعنی زندگی من را شبیه زندگی آنها قرار بده؛ یعنی سبک زندگی؛ ما این را میخواهیم؛ این را از ما خواسته‌اند که بگوییم و بخواهیم و انجام بدهیم. این مسئله‌ی سبک زندگی باید دنبال بشود.

? لکن یک بخش دیگری از رفتار این بزرگوار و از معارف فاطمی، مسئله‌ی کمک به دیگران است که من میخواهم امروز روی این همبستگی اجتماعی و کمک به دیگران یک چند جمله‌ای عرض بکنم.وقتی [فرزند ایشان] میپرسد که مادر [چرا] شما در حال دعا و تضرّع فقط برای دیگران دعا کردی؟ جواب میشنود که «یا بُنی! اَلجّارَ ثُمَ الدّار»،  اوّل همسایه، بعد خودمان؛ این یک درس است، این یک راه است، این یک مسئولیّت اجتماعی را به ما یادآوری میکند. یا در قضیّه‌ی مسکین و یتیم و اسیر که خدای متعال در سوره‌ی هل‌اتی این جور با عظمت از این حادثه یاد میکند که هفده هجده آیه، حول‌و‌حوش این حادثه است؛ حادثه این قدر مهم است. وَيُطعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسكينًا وَيَتيمًا وَاَسيرًا * اِنَّما نُطعِمُكُم لِوَجهِ اللّه؛  این حادثه، یک حادثه‌ی نمادین است؛ بله آنجا این بزرگوارها بر گرسنگی خودشان و همه‌ی اعضای خانواده‌شان صبر کردند و به یتیم و مسکین و اسیر کمک کردند، عملاً این اتّفاق افتاد، امّا این نمادین است؛ خب حضرت زهرا میتوانست آنجا بگوید که بروید مسجد پیغمبر، آنجا حکومت اسلامی است دیگر ــ حالا هم بعضی‌ها میگویند که چرا گداپروری میکنید، خب حکومت اسلامی است و باید انجام بدهد ــ نه، وظیفه‌ی حکومت، وظیفه‌ی جامعه را نفی نمیکند.

? انسانها در جامعه موظّفند که به معنای واقعی کلمه به یکدیگر کمک بکنند؛ هم کمک مالی، هم کمک فکری، هم کمک آبرویی، انواع و اقسام کمکها باید در جامعه شکل بگیرد؛ این درس فاطمی است، این معرفت فاطمی است.

امام خمینی شباهت زیادی به بهار دارد؛ زیرا بهار وقتی می آید که زمستان هنوز هست و وقتی می رود، آخرین نفس هایش را در ماه خرداد می کشد. امام
خمینی نیز وقتی به ایران آمد، زمستان بهمن ماه غوغا می کرد و وقتی می رفت، خردادماه بود و همه جا رنگ و بوی بهار داشت. امام آمد تا بهار بیاید.

آیا این مبنای فقهی صحیح است که شرعاً خطاها و گناه هایی که فرد منتخب اینجانب در آینده مرتکب خواهد شد و فسادهای مترتب بر آن به عهده ی من خواهد بود؟

آیا این مساله می تواند بهانه عدم شرکت در انتخابات باشد؟

اگر به قدر کافی درباره شخص منتخب تحقیق شود، مسئولیتی درباره اعمال آینده او نخواهید داشت. ?️ @rules2minutes

حضرت موسی (علیه‌السلام) در جایی نشسته بود، ناگاه ابلیس که کلاهی رنگارنگ بر سر داشت نزد موسی آمد.وقتی که نزدیک شد، کلاه خود را برداشت و مؤدبانه نزد موسی (علیه‌السلام) ایستاد.

موسی (علیه‌السلام) گفت: تو کیستی؟ ابلیس گفت: من ابلیس هستم!

موسی (علیه‌السلام) گفت: آیا تو ابلیس هستی؟ خدا تو را از ما و دیگران دور گرداند! ابلیس گفت: من آمده‌ام به خاطر مقامی که در پیشگاه خدا داری، بر تو سلام کنم!

موسی (علیه‌السلام) گفت: این کلاه چیست که بر سر داری؟ ابلیس گفت: با رنگ‌ها و زرق و برق‌های این کلاه، دل انسان‌ها را می‌ربایم. موسی (علیه‌السلام) گفت: به من از گناهی خبر ده که اگر انسان آن را انجام دهد، تو بر او چیره می‌شوی و هر جا که بخواهی، او را می‌کشی.

ابلیس گفت: اذا اعجبته نفسه و استکثر عمله، و استصغر فی عیبه ذنبه؛

سه گناه است که اگر انسان گرفتار آن بشود، من بر او چیره می‌گردم:

1- هنگامی‌که او، خودبین شود و از خودش خوشش آید؛

2- هنگامی‌که او عمل خود را بسیار بشمارد؛

3- هنگامی‌که گناهش در نظرش کوچک گردد.

  اصول کافی، ج 2، ص 262