ریحانه الرسول

اکثر انبیای الهی، به ویژه پیامبران اولوالعزم، هرگاه به مشکلی بزرگ برخورد نمودند، برای حلّ آن، خداوند متعال را به انوار طیبه پنج تن آل عبا علیهم‏السلام سوگند می‏دادند.1 برخی از آنها وقتی به نام امام حسین علیه‏السلام می‏رسیدند، غمگین می‏شدند و اشک می‏ریختند. وقتی از علت آن سؤال کردند، خبر شهادت مظلومانه اباعبداللّه الحسین علیه‏السلام را شنیدند و به عزاداری پرداختند.
ابن عباس می‏گوید: از پیامبرگرامی اسلام سؤال کردم: آن کلماتی که حضرت آدم علیه‏السلام از پروردگارش دریافت نمود و به واسطه آن توبه‏اش پذیرفته شد، چه بود؟
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: حضرت آدم از خدا خواست به حقِ محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم‏السلام توبه‏اش پذیرفته شود. خداوند نیز توبه او را قبول کرد.2
در الدّرّالثّمین، در تفسیر قول خداوند: “فتلقّی آدم مِن رَبّهِ کلماتٍ” این گونه آمده است: حضرت آدم برساق عرش، نام‏های پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم و ائمه علیهم‏السلام را مشاهده کرد و جبرئیل به او تلقین کرد که بگوید: “یا حمیدُ بِحقِّ محمدٍ، یا عالِی بحقِّ علی، یا فاطرُ بحقِّ فاطمهَ، یا مُحسنُ بحقِّ الحسن و الحسین و منکَ الاحسانُ”
هنگامی که حضرت آدم علیه‏السلام نام امام حسین علیه‏السلام را بر زبان جاری ساخت، گریان شد و قلبش خاشع گردید. حضرت آدم علیه‏السلام گفت: ای جبرئیل! چرا پس از گفتن نام حسین، قلبم شکست و اشکم جاری گردید؟
جبرئیل خبر شهادت امام حسین علیه‏السلام و چگونگی مصائب او را تشریح نمود و هردو چون مادر جوان مرده، عزاداری و گریه و ناله نمودند.3
نظیر این توسّلات و خبریافتن از شهادت امام حسین علیه‏السلام برای نوح، ابراهیم و اسماعیل علیهم‏السلام زکریا، سلیمان، موسی، عیسی علیهم‏السلام ، نیز ذکر شده است.4
این که خداوند متعال قبل از تولد امام حسین علیه‏السلام در عالم دنیا، پیامبران و اولیای خودش را با حادثه عاشورای حسینی آشنا می‏کند و چشم آن‏ها را اشک‏بار می‏سازد، از عظمت و ارزش والای حسین بن علی علیه‏السلام و قیام و شهادت وی حکایت می‏کند، گرچه دست یابی به فهم عمیق آن، در فکر بشر نمی‏گنجد.
1- بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۱۶، ص ۳۶۶٫
2- تفسیر نورالثّقلین، عروسی، ج ۱، ص ۶۸٫
3- بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۴۵٫
4- همان، ص ۲۴۵ ـ ۲۴۳؛ نفس المهموم، محدّث قمی، ترجمه کمره‏ای، ص ۱۶٫

قالَ الامام الجواد(ع):

الْمُؤْمِنُ يَحْتَاجُ إِلَى تَوْفِيقٍ مِنَ اللَّهِ وَ وَاعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّنْ يَنْصَحُهُ.

امام جواد(ع) فرمود:

مؤمن نیازمند سه خصلت است: توفیق از سوی خداوند، واعظی از درون خود، پذیرش از کسی که او را پند می‌دهد.تحف العقول، ص۴۵۷

مداحی شهادت امام جواد(ع) با نوای میثم مطیعی

دانلودیا مولا جواد مظلوم رضا (واحد)

صلوات بر حضرت جوادالائمه (علیه السلام)

مرهم حریف زخم زبان ها نمی شود (روضه)

دانلودالسلام علیک یابن رئوف (روضه حضرت جوادالائمه (ع)

ابروی تو و تیغ بلا فرق ندارند (واحد)

اصحاب ثروت و قدرت تا میتوانیم حاضر نشویم.

? نامه‌ی امیرالمؤمنین به را که یادتان هست. حالا ما توقع نداریم؛ نه عثمان‌بن‌حنیف در بین ما هست، نه وضع ما با حضرت قابل مقایسه است، ولی میتوانیم این را برای خود قرار دهیم که به طبقات اشراف نزدیک نشویم. این موجب دور شدن از توده و عامه‌ی مردم است.

? توصیه‌ی سلوکی این است که از رفتن سمت #صاحبان_قدرت و ثروت و کسانی که #زبان_چرب و نرم دارند پرهیز کنید. بعضی از این نودولتها که به ثروت رسیده‌اند و دنبال یک حاشیه‌ی امن هستند، سراغ ائمه‌ی جمعه و شاخصان روحانیت میروند. اینجا باید حواس جمع باشد.

? یکی دیگر از موارد مهم سلوک عملی که ائمه‌ی جمعه باید مراقبت کنند، مراقبت از نزدیکان و فرزندان است که اینها دچار اشکالی نشوند. آن کسی که سراغ شما می‌آید و شما رد میکنید، ممکن است سراغ فرزند شما بیاید و از آن طریق نفوذ کند. 98/4/25