بی شک هر یک از اذکار الهی چنانچه با خاوص نیت بر زبان جاری شوند، دارای ثواب و همچنین خواص منحصر به فردی می باشند، چنانچه در این بین درباره ی آثار ذکر «لاحَولَ و لاقُوَةَ اِلا بِالله» امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:

هر کس هزار بار بگوید «لاحَولَ وَ لاقُوَةَ اِلا بِالله» خداوند متعال حَج را روزی اش می گرداند و اگر اَجَلش نزدیک شده باشد، خداوند آن را به تاخیر می اندازد تا حج را روزی آن فرد بنماید، و همچنین آن حضرت بیان داشته اند: هر کس هفتاد مرتبه بگوید « لاحَولَ وَ لاقُوَةَ اِلا بِالله »؛ هفتاد نوع بلا از او دفع می شود که آسان ترین آن ها «خنق» است.
عرض شد: خنق چیست؟
حضرت فرمودند: فردی که این عمل را بجا آورد به «خنق» که همان دیوانگی باشد مبتلا نمی گردد، و در جایی دیگر می فرمایند: هر کسی در هر روز صد بار بگوید: « لاحَولَ وَ لاقُوَةَ اِلا بِالله »؛ هیچ گاه به فقر دچار نخواهد گردید.

علاوه بر این ابوبصیر روایت می کند که امام صادق (علیه السلام) فرموده اند: هر کس در تعقیب نماز صبح و مغرب هفت بار بگوید: «بِسمِ الله الرَحمن الرَحیم لاحَولَ وَ لاقُوَةَ اِلا بِالله العَلی العَظیم»؛ خداون عزوجل هفتاد نوع بلا را از او دفع می گرداند که کمترین آنان پیسی و جنون است و اگر فردی شقی و گمراه باشد، هدایت می شود و نام او در زمره ی سعادتمندان نوشته می شود، و همچنین بیان می دارند: تعجب دارم از کسی که ارده ی مال و منال دنیا را دارد و پناه به این ذکر نمی برد و همانا عدد این ذکر یک هزار و چهل و شش می باشد و هر که در چهل روز و در هر روز به تعداد عدد مذکور ذکر « لاحَولَ وَ لاقُوَةَ اِلا بِالله » را بخواند، آن چه را که از خداوند بخواهد برآورده می گردد.