خداوند به انسان اختیار داده و او را در انتخاب سرنوشت خویش آزاد گذاشته است. انسان با استفاده از این اختیار می‌تواند سرنوشت خود را انتخاب کرده و یا آن را تغیر بدهد، ازاین‌رو با توجه به اختیار انسان در انتخاب‌های خود، او نتیجه کاری را که در دنیا انجام داده به‌صورت مادی و یا معنوی خواهد دید.

قرآن کریم درآیات متعددی به این بحث پرداخته که می‌توان به این آیات شریفه اشاره کرد « وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَی آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْض

و اگر اهل شهرها و آبادی‌ها، ایمان می‌آوردند و تقواپیشه می‌کردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها می‌گشودیم»

و در نقطه مقابل، عدم وجود تقوا و ایمان، باعث ایجاد انحراف در میان اقوام و ملت‌ها می‌شود و خداوند نعمت‌های آنها را تغییر داده و به نقمت و سختی تبدیل می‌کند«إِنَّ اللَّـهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ

خداوند سرنوشت هیچ قوم (و ملّتی) را تغییر نمی‌دهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند!» این آیات نشان از سنتی است که خدای متعال در عالم قرار داده و هیچ تغییر و تحولی تا پایان دنیا در آنها رخ نخواهد داد.«سُنَّةَ اللَّـهِ الَّتِی قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلُ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّـهِ تَبْدِیلًا

این سنّت الهی است که درگذشته نیز بوده است؛ و هرگز برای سنّت الهی تغییر و تبدیلی نخواهی یافت!»