چرا اهل سنّت بر فرش سجده ميکنند؟
فقهاي شيعه از فرمايشات و عمل رسول اللَّه صلياللهعليهوآلهوسلم و ائمه عليهمالسلام استفاده کرده و فتوا دادهاند که، شرط است چيزي که بر آن سجده ميشود، يا زمين باشد يا چيزهايي که از زمين ميرويد به شرط اينکه خوراکي و پوشاکي و چيزهاي معدني نباشد، و خلاصه اين که، فرش و کليّه ملبوسات و مأکولات و معادن، از مظاهر دنيا و مورد علاقه نوع بشر است و سجده بر آنها از خلوص و خضوع ميکاهد، لذا طبق روايت معتبر، سجده بر آنها ممنوع شده است (وسائل الشيعة: أبواب ما يسجد عليه، باب 1، ح 1).
شخصي به نام هشام بن الحکم به امام صادق عليهالسلام گفت: به من خبر ده، بر چه چيز سجده جايز است و بر چه چيز جايز نيست؟ فرمود: سجده جايز نيست مگر بر زمين و بر آنچه زمين آن را ميروياند، جز روييدني که خوردني يا پوشيدني باشد. هشام بن الحکم به آن حضرت گفت: فدايت شوم علّت اين که سجده بر خوردنيها و پوشيدنيها جايز نيست، چيست؟
فرمود: علّتش اين است که سجده خضوع براي خداي عزوجل است و سزاوار نيست بر چيزي که خوردني و پوشيدني است سجده نمود، به جهت اينکه دنيا پرستان بنده چيزهايي هستند که ميخورند و ميپوشند و سجده کننده در حال سجده، خداي عزوجلّ را عبادت ميکند، پس سزاوار نيست پيشاني خود را بر معبود - چيز مورد علاقه - دنياپرستان مغرور، قرار دهد.
بر اين اساس فقهاي شيعه سجده بر فرش را صحيح نميدانند و اينکه بر مُهر سجده ميکنند، مهر این خصوصيت ندارد بلکه منظور سجده نمودن بر زمين است ولي به جهت رعايت نظافت و سهولت جابجا نمودن و همراه داشتن، خاک را در اندازههاي مختلف بصورت مهر در ميآورند تا در نماز بر آن سجده کنند.
لازم نيست سجده بر خصوص مهر باشد، بلکه سجده بر سنگ مرمر و سنگ سياه و بر چوب وبر حصير و بر دستمال کاغذي و بر کاغذ و بر تسبيح گِلي يا چوبي و مانند اينها، صحيح است، البته در سجده بر تسبيح بايد دانههاي آن به قدري باشد که پيشاني لااقل به اندازه يک دو ريالي روي دانههاي آن قرار گيرد (عروة الوثقي: فصل في السجود، مسأله 1). ولي اهل تسنّن معتقدند که سجده بر هر چيزي، هر چند فرش کثيف باشد صحيح است.
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط ادهمي فيروز ابادي در 1392/10/24 ساعت 11:47:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |