ریحانه الرسول

سيد ابراهيم فرزند سيد محمد عابد، نوه‌ي امام موسي‏ بن جعفر(ع)، معروف به سيد ابراهيم مجاب كه در منابع قديمي از وي با عنوان ضرير كوفي ياد مي‌شود

اولين شخصيت از اولاد فاطمه زهرا(س) بود كه در سال 247هـ.ق به كربلا رفته و در آن‌جا سكونت گزيد.

امروزه نيز چندين طائفه بزرگ از سادات موسوي از نسل همين سيد بزرگوار در كربلا زندگي مِي ‏كنند يكي از پژوهش‌گران معاصر در اين خصوص چنين مي ‏نويسد: «بين مورخان و نسب شناسان اتفاق نظر است كه پس از ويراني كربلا به دستور متوكل، اولين علوي كه در دوره مستنصر بالله فرزند متوكل به سال 247 هـ.ق، كربلا را مسكن دائمي خويش قرار داد، سيد ابراهيم مجاب بود. وي كه از كوفه به كربلا هجرت كرد بينايي خود را از دست داده بود».

معروف است؛ هنگامي كه او را به كنار قبر سيد الشهداء(ع) هدايت كردند و بر امام حسين(ع) سلام داد، از داخل قبر مطهر پاسخ سلام او داده شد؛ لذا بدين جهت وي به سيد ابراهيم مجاب(جواب داده شده) شهرت يافت.

خداوند داناتر به درستي اين داستان است. امروزه بقعه ابراهيم مجاب، در زاويه شمال غربي رواق مطهر حسيني در نقطه تلاقي رواق شاهي و رواق بالاي سر واقع است و داراي ضريحي از برنج به ابعاد 3* 3 و ارتفاع حدود 2 متر است. در وسط ضريح صندوق نفيس خاتم كاري قرار دارد. اين بقعه از زيارتگاه‌هاي مهم داخل آستانه حسيني است.

برگرفته از سایت دل تنگ امام زمان (عج)

شیخ مفید که نام کاملش «محمد بن محمد بن نعمان» است در سال 336 هجرى در حوالى بغداد دیده به جهان گشود.

وی در یک خانواده پرسابقه و اصیل در تشیع و از سلاله نیکان و پاکان به دنیا آمد. سراسر وجود خاندان او مالامال از عشق به ‏اهل بیت رسالت‏ علیهم‌السلام بود.

شیخ مفید از چهره‏هاى بسیار درخشان شیعه در جهان اسلام است. ابن ندیم در فن دوم از مقاله پنجم «الفهرست‏» که درباره متکلمان شیعه بحث مى‌‏کند، از او به عنوان «ابن المعلم» یاد کرده و او را ستایش مى‏کند.

شیخ مفید از شاگردان ابن ابى عقیل است.

صفحات: 1· 2

هر كس با ترس به زيارت قبر حسين (ع) بيايد، خداوند او را از ترس و وحشت ، در روزى كه مردم براى پس دادن حساب به خداوند جهانيان برمى خيزند، در امان نگه مى دارد .

هر عملى با وجود خوف و ترس ، وجوب يا استحباب آن ساقط مى شود، اما درباره زيارت امام حسين عليه السلام رواياتى نقل شده است كه خلاف آن را نشان مى دهد.

معاوية بن وهب از امام صادق عليه السلام نقل كرده است كه آن حضرت فرمود: اى معاويه ! زيارت قبر حسين عليه السلام را به جهت خوف و ترس ، رها نكن . در روايت ديگرى محمد بن مسلم از امام باقر عليه السلام نقل كرده است كه آن حضرت از من سؤ ال كرد: آيا قبر حسين عليه السلام را زيارت كردى ؟ گفتم : بله ، اما با ترس و خوف . حضرت فرمود: ثواب اين كار به اندازه ترس و خوف است . هر كس با ترس به زيارت قبر حسين عليه السلام بيايد، خداوند او را از ترس و وحشت ، در روزى كه مردم براى پس دادن حساب به خداوند جهانيان برمى خيزند، در امان نگه مى دارد و در حالى كه آمرزيده شده باز مى گردد و پيامبر صلى الله عليه و آله به ديدارش مى آيد و برايش دعا مى كند و با نعمتى از خدا و فضلى باز مى گردد كه هيچ بدى ، به آنها خدشه وارد نمى كند. در روايت ديگرى از اصم بن بكير به نقل از امام صادق عليه السلام آمده است كه به آن حضرت عرض كردم ؛ من وقتى در ارجان منزل مى كنم ، دلم شوق قبر پدرت را مى كند، آنگاه با دلى لرزان و با ترس خارج مى شوم و تا زمانى كه برمى گردم از سلطان ، بدخواهان و ارباب مصلحت ، مى ترسم . امام فرمود، اى پسر بكير! آيا دوست ندارى كه خداوند تو را درباره ما ترسان ببيند؟ آيا نمى دانى كسى كه به خاطر ما بترسد، خداوند او را در سايه عرش خود قرار مى دهد و با حسين عليه السلام در زير عرش هم سخن مى شود و خداوند او را در اضطراب و پريشانى هاى روز قيامت كه مردم در اضطراب و پريشانى هستند، در امان نگه مى دارد و اگر مضطرب و پريشان شود، ملائكه به او قوت قلب بدهند و با بشارت بر او قلبش را تسكين دهند.

از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه خداوند به حاملان عرش و ملائكه مقرب به واسطه زائران آن حضرت فخر مى فروشد و مى فرمايد: آيا نمى بينيد كه زائران قبر حسين با اشتياق و علاقه به سوى او مى آيند.?

زائر حسين عليه السلام در زمره كسانى است كه خداوند با نظر رحمت به آنها مى نگرد.

زائر حسين ، مساعد و يار و ياور زهراء سلام الله عليها است ، زيرا آن حضرت هر روز حسين عليه السلام را زيارت مى كند.

سيما، گونه ، چشم و قلب زائر حسين عليه السلام مورد دعاى امام صادق عليه السلام است . آن حضرت در حال سجده با چشم گريان دعا مى فرمود و به درگاه خدا عرض ‍ مى كرد: خدايا! بر آن چهره هايى كه بر قبر ابى عبدالله نهاده شده رحم كن ، و بر آن چشم هايى كه اشك آنها جارى است رحم كن ؛ و بر آن دل هايى كه بى تابى كردند و سوختند رحمت بفرست و بر آن ناله هايى كه به خاطر ما بود، رحم كن .

زائر حسين عليه السلام ، امانت امام صادق عليه السلام نزد خداوند است ؛ زيرا آن حضرت بارها مى گفت : خدايا! من اين بدن ها را نزد تو به امانت مى سپارم تا اينكه بر حوض ‍ هنگام تشنگى آنها را باز پس دهى .آن طور كه در روايات آمده ، زائر حسين عليه السلام ، زائر خدا و پيامبر خدا است .

در روز قيامت هر كس در هر مقام و مرتبه اى كه باشد - به خاطر لطف و كرامت ويژه اى كه به زائران حسين عليه السلام مى شود - آرزو مى كند كه اى كاش او هم از زائران حسين عليه السلام بود…

روشن دلان، اگرچه ازنعمت بینایی محروم اند و دیده بر این دنیای فانی و زودگذر ندارند، اما در دل و جان خود، دنیایی دارند با طراوت و بس زیبا که شور و نشاط زندگی را در جویبار احساس آنها می توان یافت. شور و نشاط و عشق به زندگی را در روشن دلانی می توان یافت که با وجود نابینایی، صبر و همت و تلاش را شرمنده خود می سازند و با توکل به ذات مقدس حق، سرافرازانه از پله های ترقی بالا می روند. روشن دلان و روشن ضمیران پرتلاش که موانع و مشکلات را پشت سر نهاده اند و به موفقیت های شایانی در عرصه های گوناگون زندگی دست یافته اند، به همگان ثابت کرده اند که خواستن، توانستن است. آنان با تلاش اعجاب برانگیز، غیرممکن ها را ممکن می سازند و با عزمی راسخ، گام به گام موانع را از میان راه ناهموار خود برمی دارند.

صفحات: 1· 2