ریحانه الرسول

ایام محسنیه آیا اوایل ماه ربیع الاول ایام محسنیه است و باید عزادار باشیم؟

شهادت حضرت محسن و هجوم به بیت وحی از قطعیات است ولی اینکه این اتفاق در چه زمانی افتاده است، مورد بحث است.

مشهور شده که بلافاصله بعد از رحلت پیامبر صلی الله علیه واله وسلم ایام محسنیه یا دهه محسنیه بر پا می کنند. این مطلب علاوه بر آنکه با شواهد تاریخی ناسازگاری دارد و شواهد تاریخی هجوم را بیش از یک ماه بعد از رحلت پیامبر صلی الله علیه واله وسلم می دانند علاوه بر آن از نظر اجتماعی نیز به صلاح نیست چه آنکه دو ماه است مردم اهل بیت دوست، به عزاداری مشغول هستند، و تمام مجالس شادی را جمع می کنند.ادامه ایام عزاداری علاوه بر منطبق نبودن بر داده های تاریخی مشکلات اجتماعی را نیز در پیش دارد.

دلایلی است که شهادت حضرت محسن را بلافاصله بعد از رحلت پیامبر صلی الله علیه واله وسلم زیر سوال می برد و این دلایل حاکی از آن است که اقلا بعد از یکماه پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه واله وسلم و هجوم به خانه وحی اتفاق افتاده است .

​نظر مقام معظم رهبری

امام خامنه ای درباره ایام دهه محسنیه و اضافه کردن ایامی به سایر ایام عزاداری  روضه خواندن و گريه كردن مربوط به همه‌ ائمه نيست؛ متعلق به بعضى از ائمه است. حالا يك وقت در جمع و مجلسى كسى روضه‌اي مى‌خواند، عده‌اي دلشان نرم مى‌شود و گريه مى‌كنند؛ اين عيبى ندارد….

اصلاً عزادارى كردن يك حرف است، روضه‌خوانى و سينه‌زنى راه انداختن يك حرف ديگر است.  روضه‌خوانى و سينه‌زنى راه انداختن، مخصوص امام حسين است؛ حداكثر مربوط به بعضى از ائمه است؛ آن هم نه به اين وسعت … 

 مقام معظم رهبری ۱۳۷۰/۱۲/۱۳

چند سالى است که در شب اول ماه ربیع الاول حرکتى در بعضى مساجد باب شده است ،بدین ترتیب که از حدود نیمه شب تا اذان صبح افرادى با در دست داشتن شمع، پشت درب مساجد مراجعه کرده و درب هفت مسجد را می کوبند و با این کار پایان دو ماه عزاداری و آغاز ماه شادمانی حضرت زهرا را اعلام می کنند و به این وسیله می خواهند از دستان حضرت زهرا عیدی دریافت کنند !!!

? اما نظر بزرگان دین، در مورد این خرافات چیست؟

? آیت الله خامنه ای: عمل فوق مستند روایی ندارد و شیوه قابل تأیید نیست. آقایان علماء  و مومنین ، با موعظه و نصیحت، از رواج چنین رفتارهایی که چه بسا ممکن است منتهی به وهن مذهب گردد، جلوگیری نمایند.

​استاد علامه محمدتقی جعفری  میفرمود: من خیلی فکر کردم وبه این جمع بندی رسیده ام که رسالت هزار پیغمبر در عبارتی خلاصه می شود و آن کوک چهارم است.

سوال شد که “کوک چهارم”چیست؟

علامه با آن لهجه شیرین درتمثیل شرح می دهد که: کسی کفشش را برای تعمیر نزد کفاش می برد، کفاش با نگاهی می گوید این کفش سه کوک  می خواهد وهر کوک مثلا ده تومان و خرج کفش می شود سی تومان. مشتری هم قبول می کند.پول را می دهد و می رود تا ساعتی دیگر برگردد و سوار کفش تعمیر شده بشود. کفاش دست به کار میشود کوک اول، کوک دوم و درنهایت، کوک سوم وتمام…!! اما با یک نگاه عمیق درمی یابد اگرچه کار تمام است، ولی یک کوک دیگر اگر بزند عمر کفش بیشتر می شود و کفش، کفش تر خواهد شد. از یک سو، قرارمالی راگذاشته و نمی شود طلب اضافه کند و از سوی دیگر، دو دل است که کوک چهارم را بزند یا نزند. او میان نفع و اخلاق، میان دل و قاعده ی توافق، مانده است.

تعداد همسران و فرزندان پیامبر اسلام چند نفر بوده است؟

دلیل این تعدد همسران چیست؟

پاسخ سوال اول:

تعداد همسران پیامبر(ص)‌(تا‌ زمان نزول آیه ۵۲سوره احزاب و تحریم انتخاب همسری دیگر) که پیامبر با آنان هم‌بستر شد، ۱۱ نفر بودند: 

خدیجه،

سوده، 

عایشه،

 زینب دختر خزیمه، 

حفصه، 

ام سلمه،

‌زینب دختر جحش، 

جویریه، 

ام حبیبه(رمله)، 

صفیه 

میمونه.

در میان این همسران، پیامبر(ص) تنها از خدیجه و ماریه صاحب فرزند شد.

خدیجه‌ فرزندانی‌ به نام‌های زینب، امّ‌ کلثوم،‌ رقیه،فاطمه(س)،‌ قاسم و عبدالله به‌ دنیا آورد.

ماریه‌ نیز صاحب فرزندی‌ به‌ نام ابراهیم شد.

 زمان تولّد ابراهیم، همه فرزندان پیامبر جز‌ حضرت فاطمه از دنیا رفته بودند. ابراهیم نیز در کودکی از دنیا رفت.

پاسخ سوال دوم:

برخی نویسندگان تعدد همسران پیامبر را ناشی از هوا و هوس دانسته و کوشیده‌اند تا با طرح این موضوع شخصیت پیامبر را زیر سوال برند. 
عالمان و متکلمان مسلمان به این شبهه پاسخ‌های متعددی داده و دلایلی برای ازدواج‌های پیامبر ذکر کرده‌اند از جمله:

1) جلب پشتیبانی قبایل و طوایف بزرگ عرب و تقویت نفوذ سیاسی و اجتماعی خود از راه پیوند سببی با آنان؛ مانند پیوند با عایشه. 
2) اجرای حکم الهی و زدودن افکار غلط جاهلی؛ مانند ازدواج با زینب دختر جحش.
3) تقویت جایگاه اجتماعی زنان آسیب دیده، همچون زنان بیوه و اسیر (همه همسران پیامبر جز عایشه بیوه بودند).
4) دلجویی از زنان، به دلیل آسیبهایی که به خاطر پذیرش اسلام، متحمل شده بودند؛ مانند ازدواج باام حبیبه.
5) محافظت و تأمین زندگی بیوه‌زنان فقیر و یتیمان به جای مانده؛ مانند ازدواج با ام سلمه وزینب دختر خزیمه.
6) نشان دادن عظمت، شکوه و قدرتمندی اسلام و مسلمین؛ مانند ازدواج با صفیه.
7) حفظ آنان از خطرات جانی؛ مانند ازدواج باسوده.
8) آزادسازی اسیران و بردگان؛ مانند ازدواج باجویریه

دو نکته:

با وجود رسم چندهمسری در جامعه عرب، پیامبر تا سن ۵۰ سالگی، تنها با خدیجه زندگی زناشویی داشت و ازدواج‌های دیگر همگی مربوط به بعد از وفات خدیجه است.

در عصر بعثت پیامبر اکرم(ص) تعدد زوجات و ارتباط جنسی با زنان بسیار بی‌قید و نابسامان و نامحدود بود. پیامبر اکرم(ص) شمار همسران را محدود کرد و با این کار گام مهمی در احقاق حقوق زنان در آن دوره برداشته شد.