پیامبر خدا (ص)به کسى فرمودند تا جار بزند: هر کس به ادب خدا آراسته نگردد، روحش با حسرت از دنیا جدا مى‏ شود.

یکی از فضایل اخلاقی که در اسلام به رعایت آن تاکید و توصیه فراوان می شود، ادب است از این روایات متعددی بر اهمیت و ضرورت آن صحه می گذارند.

امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «خرد آدمى مایه سامان اوست، و ادبش مایه قوام او، و راستى اش پیشواى اوست و سپاس گزارى اش کمال او.»

همان حضرت (ع) می فرمایند: « برترین شرافت، ادب است.»

همچنین، فرموده اند: «جوینده ادب، دوراندیش تر از جوینده طلاست.»

نیز می فرمایند: «هیچ ثروتی چون عقل و هیچ فقری چون جهل و هیچ میراثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون مشورت نخواهد بود.»

امیرمومنان (ع) همچنین می فرمایند: «ادب بیاموزید، زیرا که [در این صورت] اگر پادشاه باشید، برجسته می ‏شوید، اگر میانه باشید، سرآمد می شوید و اگر تنگ‏دست باشید، با ادبتان گذران زندگى می کنید.»

روایات علاوه بر تبیین اهمیت ادب راه های آراستگی به آن را نیز تبیین کرده اند.

امیرمومنان علی (ع) در این باره می فرمایند: «زیاد سرزنش نکن، که سرزنش زیاد کینه مى آورد و به دشمنى مى انجامد.»

امام کاظم (ع) به شخصى که از فرزندش شکایت داشت، فرمودند: «او را نزن، بلکه براى مدتى کوتاه با او قهر کن.»

امیرمومنان علی (ع) نیز می فرمایند: «برادرت را با نیکى کردن به او سرزنش کن و بدى اش را با بخشش به او پاسخ ده.»

امام صادق (ع) می فرمایند: «اگر در عُمرت دو روز مهلت داده شدى، یک روز آن را براى ادب خود قرار ده تا از آن براى روز مُردنت کمک بگیرى.» به امام (ع) گفته شد: این کمک گرفتن چگونه است؟ فرمودند: «به این‏که آنچه را از خود برجا مى‏ گذارى، خوب برنامه‏ ریزى کنى و محکم‏ کارى نمایى.»

امام رضا (ع) روایت می کنند که «جبرئیل علیه ‏السلام به نزد پیامبر خدا (ص) فرود آمد و گفت: اى پیامبر خدا! خداوند تو را سلام مى‏ رساند و به تو مى ‏فرماید: «بخوان به نام خداى مهر گسترِ مهربان، هرگز به آنچه اصنافى از ایشان را از آن برخوردار کرده ‏ایم، چشم مدوز که زیور زندگى دنیاست تا ایشان را بیازماییم و بدان که روزىِ پروردگار تو بهتر و پایدارتر است»، پس پیامبر خدا (ص) (ص) به کسى فرمودند تا جار بزند: هر کس [با عمل به این آیه] به ادب خدا آراسته نگردد، روحش با حسرت از دنیا جدا مى‏ شود.»