ریحانه الرسول

واقـعـه غـدیـر و مـعـرفـى امـام عـلى (ع) بـه خـلافـت و جـانـشـیـنـى رسـول خـدا(ص) در آن روز، از چـنان عظمتى برخوردار است که آن رویداد تاریخى را یکصد و ده نفر صـحابى پیامبر(ص) نقل کرده اند! البته این بدان معنى نیست که از آن گروه کثیرى که همراه رسـول خـدا(ص) شـاهـد آن حـادثـه بـودنـد، فـقـط هـمـیـن تـعـداد ایـن واقـعـه را نـقـل کـرده بـاشـنـد، بـلکـه تـنـهـا اسـامـى ایـن تـعـداد از صـحـابـى در کـتـاب هـاى اهل سنت آمده است.

از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است: «کان عمّنا‌العباس نافذ‌البصیرة، صلب‌الایمان، جاهد مع أبی‌عبدالله، و ابلی بلاء حسنا، و مضی شهیدا»؛ ابصار‌العین/ص30

عموی گرانقدرم، عباس، انسانی هوشمند و ژرف‌نگر و آراسته به ایمانی آگاهانه و استوار و عمیق بود؛ به همراه حسین(علیه السلام) دلیرانه مبارزه کرد و در آزمون سخت زندگی- با به جان خریدن رنج‌ها و گرفتاری‌های بسیار در راه خدا- سرفراز و سربلند سر بر آورد و پس از جهادی سترگ و شجاعانه، جان خود را در راه خدا هدیه کرد.

حضرت عباس(علیه السلام) بصیرت نافذی داشتند؛ «بصیرت» عنصر بسیار مهمی در پیشبرد اهداف متعالی جامعه مسلمین است، هزینه سنگینی که امت اسلامی پرداخت و واقعه سال 61 هجری به وجود آمد و امت اسلام از نعمت عظمای ولایت حضرت حسین‌بن علی(علیه السلام)و از نعمت برکت حضرت عباس‌بن علی(علیه السلام)محروم شد، اگر بصیرت وجود داشت، شاید این‌گونه نمی‌شد، هنوز زمان زیادی از رحلت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) نگذشته بود که جامعه اسلامی دچار انحراف و انحطاط گردید و در سایه این انحطاط دست به بزرگ‌ترین جنایت تاریخ زدند. همه این مسایل در نبود بصیرت تحقق یافت، کما این‌که رهبر معظم انقلاب هم به این نکته مکرر اشاره داشته‌اند که اگر بصیرت نباشد، هرچند علم هم فراوان باشد، انسان دچار اشتباه و خطا می‌شود، چراکه شناخت حق از باطل بسیار مشکل است.

حجت‎الاسلام رحیمیان از اعضای سابق دفتر امام و رهبری، در گفت‎وگو با پنجره، با اشاره به سطح زندگی بسیار ساده امام خمینی (ره) و آیت‎الله خامنه‎ای (مد ظله العالی)، گفت: چند وقت پیش، در یکی از سخنرانی‎ها، برای مردم از لزوم ساده زیستی مسئولان صحبت می‎کردم که در انتهای مراسم یکی از حاضرین از من پرسید که رهبر انقلاب چقدر حقوق می‎گیرد؟ عرض کردم ایشان از حداقل نذورات استفاده می کنند.
روز بعد در مواجهه با مقام معظم رهبری، ضمن شرح ماجرا از ایشان پرسیدم چقدر حقوق بابت کار رهبری می‎گیرند؟ پاسخ آقا برای بنده بسیار قابل تامل بود. ایشان با نهایت تواضع فرمودند: «مگر من کاری می‎کنم که بابت آن حقوق بگیرم؟»

حجت‎الاسلام احمد مروی می‌گوید: برای حضرت آقا هم نذورات زیاد می‎آید که نذر شخصی آقا می‎کنند؛ که آقا، زندگی‎شان عمدتا از همین نذورات اداره می‎شود و از بیت‎المال و از دفتر، استفاده نمی‎کنند. از وجوهات که اصلا هیچ استفاده نمی‎کنند. عمدتا همین نذورات است.

هاشمی در سال 66: بهایی را نباید در جاهای حساس بگذاریم

هاشمی در سال 66 و در سمیناری که در وزارت اطلاعات برگزار شده است، درباره قضیه اقلیت‌ها و بخصوص بهایی های می‌گوید: من بهایی‌ها را هم می‌گویم، به‌هرحال عده‌ای بهایی وارد این کشور شده‌اند، اصلاً اینها اگر بیرون باشند آنجا به مصلحت ما نیست که ایرانی در خارج وجود داشته باشد و ناراضی باشد و دشمن باشد، گفتم به همان صورت می‌توانند مزاحم باشند، در داخل هم اگر اینها را نگه داریم و همیشه تحت فشار و ناراضی اینها را اینجا نگه داریم، خوب ما که اجازه رفتن به اینها نمی‌دهیم اینها اگر بخواهند بروند خارج نه کسی به اینها تذکر می‌دهد به آن صورت و اگر فرار هم بکنند، می‌گیریم برشان می‌گردانیم در کشور، چه باید بکنند؟ پس بیرون بودنشان ضرر دارد، داخل بودنشان و ناراضی بودنشان باز هم ضرر دارد، لذا در حد مقدور باید سعی کنیم که اینها بتوانند اعاشه زندگی‌شان بکنند.

شروط انتخاب اصلح از نظر قرآن

دشمن ستیزی

سومین شرط، دشمن‌ستیزی است، کسی که می‌خواهد به‌عنوان نماینده انتخاب شود، می‌بایست با هر کس که مخالف با اسلام و نظام اسلامی است دشمن باشد و از واردکردن چنین افرادی به بدنه نظام به هر بهانه‌ای خودداری نماید، چراکه مسببات نفوذ دشمن در نظام و ضربه خوردن انقلاب را فراهم خواهد کرد. خدای متعال در قرآن چنین می‌فرماید:«لَّا تَجِدُ قَوْمًا یُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّـهَ وَرَ‌سُولَهُ وَلَوْ کَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَ‌تَهُمْتَهُمْ

هیچ قومی را که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند نمی‌یابی که با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند، هرچند پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشاوندانشان باشند.» بنابراین با توجه آیات قرآن، کسانی که با مخالفان نظام اسلامی و کسانی که تنها دغدغه فکری آنها نابودی این نظام مقدس است، به بهانه‌های واهی ارتباط برقرار می‌کنند و دل درگرو آنها دارند و به دوستی آنها افتخار می‌کنند، شایستگی آن را ندارند که در حکومت اسلامی به منصبی منصوب شوند.